Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/6758 Esas 2016/4631 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki istirdat-manevi tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı dilekçesinde, davalı ile,,,Aile Mahkemesinin 2008/647 Esas 2009/813 Karar sayılı kararı ile boşandıklarını, davalı lehine aylık 250,00 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, davalının 2012 yılının Haziran ayında gayrıresmi evlendiğini, bu sebeple davalıya ödediği nafakanın kaldırılmasını ve Haziran 2012 yılından beri ödediği nafakaların faiziyle tarafına iadesini, ayrıca düştüğü sıkıntıdan dolayı 3.000 TL manevi tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı taraf, cevap dilekçesi ibraz etmemiştir.
Nafakanın kaldırılmasına yönelik dava, eldeki dosyadan tefrik edilerek 2013/515 Esasa kaydedilmiştir.
Mahkemece; 2013/515 Esas 2014/149 Karar sayılı ilama göre davalının gayrıresmi evli olarak başka biriyle yaşadığı sabit olduğundan yoksulluk nafakasının kaldırılmasına karar verildiği bu nedenle dava tarihi 05/03/2013 ile nafakanın kaldırılmasına dair ilamın kesinleşme tarihi 28.04.2014 arasında davalıya ödenen 3.378,70 TL nafakanın yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya iadesine, manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Davalı lehine hükmedilen yoksulluk nafakası ... Aile Mahkemesinin 28.04.2014 kesinleşme tarihli 2013/515 Esas-2014/149 Karar sayılı ilamı ile kaldırılmıştır. Eldeki dava tarihi itibariyle yoksulluk nafakası kaldırılmamıştır. Her ne kadar, yargılama sırasında yoksulluk nafakası kaldırılmış ise de, her dava davanın açıldığı tarihteki koşullara bağlıdır. Yoksulluk nafakasının iadesi davasının açıldığı tarihte yoksulluk nafakası kaldırılmadığından iade talebinin reddi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 28.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.