Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23457 Esas 2014/15272 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 12 - 2013/86046
Mahkemesi : Çankırı 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 06/11/2012
Numarası : 2012/127 -2012/334
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin bir nedene dayanmayan; sanık müdafinin ise, suçun unsurlarının oluşmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın yönetimindeki otomobilini gündüz vakti yerleşim yeri içinde bölünmemiş çift yönlü yol şerit çizgisi bulunmayan asfalt 11.3 metre genişliğindeki düz, eğimsiz caddede bulunan dört yönlü ışıksız kavşağın ilerisine gidiş yönüne göre yolun sağına park ettikten sonra, park ettiği yerden “ u dönüşü ” yaparak geldiği yöne dönmek isterken sanığın aracının sol ön köşe ve far kısmına çarpması sonucu motorsikletlinin ölümü ile sonuçlandığı kabul edilen olayda, araç üzerindeki çarpma noktası olarak belirtilen sol ön köşe far kısmı nazara alındığında, ölenin geldiği şerit ve oluşla ilgili kuşku doğduğundan mahkemece olay yerinde keşif yapılarak öncelikle oluşun hiç bir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespitinden sonra kusur durumunun ve buna göre, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden oluşa uygun olmayan kaza tespit tutanağına itibar edilerek eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Kabule göre de ;
1-Asli kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen sanık hakkında , iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari hadden ceza tayini,
2-Taksirli suçlarda uygulama imkanı bulunmayan TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.