22. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/25579 Karar No: 2015/5477 Karar Tarihi: 18.02.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/25579 Esas 2015/5477 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2014/25579 E. , 2015/5477 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kurum zararının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı şirket, davalının, davacı şirkette uzman olarak çalışmaktayken, 15.01.2007 tarihinde muhasebe müdürü sıfatı ile görevlendirildiğini, şirketin ülke çapında yaygın bulunan kablo alt yapısına zaman zaman gerçek ve tüzel kişilikler tarafından zarar verildiğini ve haksız fiilden kaynaklanan zararlar ortaya çıktığını, zararın ortaya çıkması sebebi ile hasar bedelinin hasar verene bildirildiğini, tacir olanlara avans faizi, tacir olmayanlara ise kanuni faiz hesabının yapılması gerektiğini, 15.01.2007-08.08.2008 döneminde oluşan zararın, ortak sorumluluk durumu sebebiyle başka bir davada talep edildiğini, davalının sorumlu olduğu 08.08.2009-01.09.2009 tarihleri arasında bu işlemleri yapma konusunda kusurlu davranarak davacı şirketi zarara uğrattığını iddia ederek söz konusu zararın tahsilini talep etmiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde; haksız ve yersiz açılan davanın reddini istemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar davalı tarafça temyiz edilmiştir. Dava, şirkete karşı verilen zararların tazmini noktasında, davalının yanlış faiz uygulaması sebebiyle uğranılan zararın tazminine ilişkindir. Öncelikli olarak davacı şirkette, şirkete verilen zararların tazmini noktasında uygulamayı incelemek gerekecektir. Önce İl Müdürlükleri tutanak düzenleyip, yaklaşık maliyet hesabını alt yapı direktörlüğüne göndermekte, alt yapı direktörlüğü ise, hasar evraklarını muhasebe direktörlüğüne göndermektedir. Muhasebe direktörlüğü ise gerekli hesaplamaları yapıp ilgiliye ödeme yazısı göndermekte ve karşı taraf ödeme yapacaksa bunun tahsilatını yapmaktadır, eğer ödeme yapılmazsa kanuni işlemin yapılması için evrakları hukuk müşavirliğine göndermektedir. Bu bağlamda davalının bu tahsilat işlemini yaparken yapmaları gerekenlerle ilgili olarak herhangi bir talimat veya bilgilendirilme yapıldığı davacı tarafından ispatlanamamıştır. Ayrıca, davacı işyerinde uygulanan Kablo Tv Hizmetleri Uygulama Esasları 15. maddesinde "Kablo Tv dağıtım şebekesine çeşitli nedenlerle zarar verenler hakkında kamu malına karşı suç işleyenlere ilişkin hükümler uygulanır ve zararın giderilmesi için yapılan malzeme ve işçilik masrafları ödetilir" düzenlemesi bulunmaktadır. Gerek bu düzenleme gerekse de dosyaya sunulan diğer şirket içi düzenlemelerde hiçbir şekilde davalıya tahsilat işlemlerini yaparken faiz talep etmeleri gerektiği anlaşılamamaktadır. Ayrıca davacı şirket 2007-2008 yıllarında denetim geçirmiş ve bu denetimlerde muhasebe kayıtlarının tek düzen hesap planına uygun tutulduğu ve bir usulsüzlüğün olmadığı tespit edilmiştir. Bu sebeple davacının işyerindeki uygulamayı bildiğinin kabulü gerekecektir. Hal böyle olunca davacının talep ettiği faiz zararına ilişkin davalının kesin olarak sorumlu tutulacağına dair dosya da hiçbir delil olmadığından davanın reddi gerekirken sırf yaptığı iş gereği bu hususu bilmeleri gerektiğinden yola çıkarak talebin kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.