9. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/2953 Karar No: 2014/7435 Karar Tarihi: 06.03.2014
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/2953 Esas 2014/7435 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2012/2953 E. , 2014/7435 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. İŞ MAHKEMESİ (KARTAL 1.İŞ) TARİHİ : 18/11/2011 NUMARASI : 2010/465-2011/920
Y A R G I T A Y K A R A R I A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili; Müvekkilinin davalı işyerinde 20/03/2007-12/04/2010 tarihleri arasında çalıştığını, maaşların gecikmeli ödendiğini, sigorta primlerinin eksik yatırıldığını, fazla çalışmaları karşılığının ödenmediğini, tüm bu sebeplerle noterlik vasıtasıyla iş akdini haklı olarak feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ücret alacağı, yıllık ücretli izin alacağı, fazla mesai alacağı ile dini milli bayram tatili alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili; davacının 20.03.2007-13.04.2010 tarihleri arasında müvekkili işverenlik nezdinde çalıştığını, herhangi bir bildirimde bulunmaksızın işyerini terk ettiğini, noterlik vasıtasıyla yapılan bildirim ile davacının iş akdinin devamsızlık nedeniyle feshedildiğini, tüm alacak taleplerinin haksız olduğunu savunarak haksız ve yasal dayanaktan yoksun davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı, taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 3 yıllık hizmet süresi karşılığı 42 gün izin hakkı bulunduğu kabul edilerek bu süre üzerinden izin ücreti hesaplanmışsa da; dosyada yer alan izin cetvelinde davacının iki ayrı dönemde izin kullandığı ve kaydın imzalı olduğu saptanmıştır. İmzanın davacıya aidiyeti halinde kullanılan bu izinlerin hak edilen süreden düşülerek bakiyesinin hüküm altına alınması gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.