MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki menfi tespit ve alacak davalarının ilk derece mahkemesinde yapılan yargılaması sonucunda verilen kararın davacılar vekilince istinaf edilmesi üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi tarafından verilen davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik kararın süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

Davacılar vekili, davacıların murisi ... ’ün davalı bankadan kredi kullandığını, daha sonra bu kredinin yapılandırıldığını, yapılandırılma sonucunda murisin 60 ay vadede 103.326,78 TL ödemesinin belirlendiğini, muris ile davalı banka arasında ilk kredi kullandırımı zamanında 12.10.2010-12.10.2013 tarihleri arasında 75.000,00 TL ve daha sonra 29.01.2013-29.01.2016 tarihleri arasında 98.500,00 TL bedelli hayat sigortası poliçesi düzenlendiğini, murisin kredi ödeme başlangıç ve bitiş tarihlerinin 27.12.2013-27.11.2018 olduğu, murisin 29.02.2016 tarihinde vefat ettiğini, toplam ödediği miktarın da 68.219,82 TL olduğunu, davacıların vefat tarihinden sonra davalı bankaya 10.106,64 TL ödeme yaptıklarını, bakiye borcun 73.274,40 TL olduğunu, davalı bankanın hayat sigortası bittikten sonra sigortayı yenilemediği gibi davacının murislerini de uyarmadığını iddia ederek, davacıların bakiye 73.274,40 TL kredi borcundan dolayı borçlu olmadıklarının tesbitini, murisin vefat tarihinden itibaren ödenen 10.106,64 TL’nin ödeme tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesini, murisin ödediği kredi miktarı 68.219,82 TL’nin kredinin tamamının hayat sigortası kapsamında kaldığından ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıların murisinin davalı bankadan 12.10.2016 tarihinde 75.000,00 TL bedelli ve 36 ay vadeli kredi kullandığını, kredi için hayat sigortası yapıldığını, yine murisin 29.01.2013 tarihinde 98.500,00 TL bedelli 36 ay vadeli kredi kullandığını, kredi için hayat sigortası yapıldığını, kredilerin aksaması üzerine davacılar murisinin her iki krediyi yapılandırdığını, yapılandırılmanın kabul edildiğini, davacılar murisine hayat sigortası isteğinin sorulmasına rağmen murisin kabul etmediğini, murisin kullandığı her iki kredinin yapılandırma sonucu kapatılarak yeni oranlı kredi kullandırıldığını, bu nedenle hayat sigortası bittikten sonra yenilenmediği iddiasının dinlenemeyeceğini, hayat sigortasının ihtiyarî sigorta olduğunu, davacıların kredi borçlarının devam ettiğini ve ödenmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, dava konusu uyuşmazlığın taraflar arasında imzalanan ticari kredi sözleşmesine dayanan ihtiyari hayat sigortasından kaynaklanan alacağa ilişkin olduğu, davacıların murisi ...tarafından farklı tarihlerde ve tutarlarda ...,...,... numaralı kredi sözleşmeleri ile kredi kullanıldığı, davacının son yapılandırma kredisi olan .... numaralı kredinin ödemesi sırasında hayatını kaybettiği, dolayısıyla kredinin kalan taksitlerinin ve ödenen kısmının hayat sigortası kapsamında davalı taraftan talep edildiği, davacı tarafça kullanılan son yapılandırma kredisinin ayrı bir kredi sözleşmesi olduğu ve bu kredi sözleşmesinde murisin ihtiyari hayat sigortası yaptırmadığı, daha önce imzaladığı kredi sözleşmelerinin bu yapılandırma ile beraber itfa edildiği, dolayısıyla hayat sigortasının son yapılan yapılandırma kredisini kapsamayacağı, son yapılan kredi sözleşmesinde muris tarafından herhangi bir sigorta poliçesi talebinin de olmadığı, kaldı ki davalı bankanın hayat sigortası poliçesi düzenlenmesi için müşterisini ayrıca yazılı olarak uyarmak gibi bir yükümlülüğünün de bulunmadığı, davacıların taleplerinin haksız olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hükme karşı davacılar vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi’nce, mahkemece taraf delillerinin usulüne uygun olarak toplandığı, değerlendirilerek tartışıldığı, bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli ve denetime açık olduğu, mahkemece verilen kararın yerinde olduğu gerekçelsiyle davacılar vekilinin ilk derece mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
SONUÇ: Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle muhakeme hukukuna ve maddi hukuka uygun bulunan kararın ONANMASINA, dosyanın Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesi’ne gönderilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 01.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.