Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Üye ..."ın muhalefetine karşı, Başkan ... ile Üyeler ..., ... ve ..."nın oyları ve oy çokluğuyla, 30/09/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.

1.Çoğunluk ile aradaki temel uyuşmazlık, “14.02.2007 tarihinden önce 625 sayılı bu tarihten sonra ise 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu kapsamında Motorlu Taşıtlar Sürücü Eğitim Kursunda eğitim elemanı(usta öğretici) olarak çalışan sigortalının günlük hizmetinin kısmi çalışma kabul edilerek 7,5 saat üzerinden hesaplanması ile aylık sigorta bildiriminin her ay için 30 gün üzerinden bildirilip bildirilmeyeceği” noktasında toplanmaktadır.
2.Yerel mahkemenin ilk kararının temyizi üzerine “davacı ile davalı işveren arasında yapılan iş sözleşmeleri, Turgutlu Milli Eğitim Müdürlüğü"nün davacının çalışma ve istifasına ilişkin 15.12.2011 tarihli yazısı ile çalışma izin onay yazıları ve 2002-2006 yılları arası davacının kısmi bildirimlerinin, bir kısım tanık beyanları ve mahkemenin kabulüyle çeliştiği gözetilerek, söz konusu çelişkiyi gidermeye yönelik usulünce araştırma yapılmalı, yine davacının mahkemece reddedilen dönemde davalı işyerinde servis şoförlüğü yaptığı iddiası, bu yöndeki tanık beyanları da gözetilerek daha detaylı araştırılmalı, elde edilecek sonuca göre de çalışmanın varlığı, süresi ve sürekliliği belirlenerek, böylece uyuşmazlık konusu husus, hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak biçimde çözümlenip; deliller hep birlikte değerlendirilip takdir edilerek, varılacak sonuç uyarınca bir karar verilmeli” gerekçesi ile bozulması üzerine yapılan yargılama sonunda, davacının kayden başka bir işte çalışmadığı saptanmasına rağmen, birinci dönem (625 sayılı kanun döneminde) “24.01.2001-22.05.2007 tarihleri arasında her ay 30 gün çalışmasının bulunmadığı, haftalık çalışma süresinin 5 gün X 4 saat = 20 saat(20 saat X 4 hafta=80) ve aylık çalışması 80 saat olduğu, Yargıtay içtihatlarında benzer durumlarda yapılması uygun görülen hesaplama doğrultusunda 80 saatlik çalışmanın 7,5 saate bölünmesi ile aylık çalışma süresinin; 80 saat / 7.5 saat = 11 Gün olacağı, haftalık 20 saat ders üzerinden iş yaptığı, bu 20 saatte göre ayda 11 gün kısmi olarak çalıştığı” gerekçesi ile 2007 yılına kadar kısmi çalıştığı, bu nedenle eksik bildirilen hizmetinin bu şekilde tespitine karar verilmiştir.
3.Davacı sigortalının sözleşmelere göre haftalık 20 saat ders üzerinden ücret aldığı ve bu durumun 5580 sayılı kanun döneminde de aynı şekilde devam etmesine rağmen, 2007 yılında sigortalılığın tam olarak 30 gün üzerinde bildirildiği ve mahkemece bu dönem için sözleşme süresince eksik bildirilen ayların 30 gün üzerinden tespitine karar verildiği dosya içeriğinden anlaşılmaktadır.
4.Yasal mevzuata göre davacının usta öğretici olarak çalıştığı davalıya ait Motorlu Taşıtlar Sürücü Kursu işyeri, 14.02.2007 öncesi 625 sayılı ve bu yasaya dayanılarak çıkarılan 1987 tarihli Motorlu Taşıt Sürücüleri Kursu yönetmeliği kapsamındadır.
5.625 sayılı kanunun 21. Maddesi uyarınca “Öğretmenin toplam ders saati sayısı haftada 30 saati  geçemez”. 32. Maddeye göre ise eğitim elemanı ile yapılacak “Yazılı sözleşmede görevin türü, süresi, ders sayısı, aylık ücret veya ders saati başına verilecek ücret miktarı, terfi süreleri, zam oranları, sözleşmenin uzatılması, feshi şartları belirtilir. Anılan kanuna dayanılarak çıkarılan yönetmeliğe göre “Özel kurslarda sözleşmeler, Bakanlıkça hazırlanan iş sözleşmesi formu esas alınmak üzere yapılır. Sözleşmelerde görevin çeşidi, süresi, ders saati sayısı, aylık ücreti, diğer ödenekler, ders saati başına verilecek ücret tutarı, terfi süreleri ile zam oranları, sözleşmenin kaldırılması ve uzatılması şartları belirtilir. Sözleşmeler aylık ücret esasına göre yapıldığı takdirde, bu ücret karşılığı okutulacak haftalık ders saati sayısı, dengi resmi kurum öğretmenlerinin maaşları karşılığı okutmakla yükümlü bulundukları ders saati sayısını geçemez”.
6.14.02.2007 tarihinde yürürlüğe giren 5580 sayılı kanun ve ona dayanılarak çıkarılan yönetmelikte benzer hükümlere yer vermiştir. Kanuna göre “Kurslarda günde 2 saatten az 6 saatten fazla teorik ders yapılamaz” (Mad.16/4) ve “Kursta istihdam edilen personelin adı, soyadı ve T.C. kimlik numarası, görevi/unvanı, sözleşmede belirlenen çalışma tarihleri ve haftalık çalışma süresi her (Değişik ibare:RG-19/10/2017- 30215) eğitim dönemi millî eğitim müdürlüğünce il sosyal güvenlik birimine yazılı veya elektronik ortamda bildirilir” (Mad. 23/3).
7.Dosya içeriğine göre davacı sigortalının 5580 sayılı kanun döneminde hizmetinin 30 gün üzerinden bildirildiği, uyuşmazlığın 625 sayılı kanun dönemine ait olduğu ve davalı tarafından kısmi olarak bildirildiği, ancak bu kısmi çalışmanın da haftalık 20 saat ders verilmesine göre eksik olduğu saptanmıştır.
8.Davacı ile ilk olarak 625 sayılı kanun kapsamında 19.08.2000 teklif formu üzerine 01.06.2001 tarihinde imzalanan iş sözleşmesinde açıkça haftalık 20 saat ders öngörülmüş ve karşılığı aylık ücret kararlaştırılmıştır. Sözleşmenin 6/c maddesinde de açıkça aylık ders saati ücreti, bir ay zarfında okuttuğu ders sayısının bu sözleşmede bir ders saati karşılığı gösterilen ders saat ücreti ile çarpımından elde edilen miktar olduğu belirtilmiştir. 01.01.2003 tarihinde işe başlamayı ve 31.12.2008 tarihinde sona ermeyi içeren iş sözleşmesinde de aynı maddeye yer verilmiştir.
9.Usta öğretici olarak gerek 625 sayılı kanun, gerekse daha sonra 5580 sayılı kanun kapsamında davalı ile imzalanan sözleşmeler kapsamında haftalık 20 saat derse giren davacının bu çalışması, 625 sayılı kanun döneminde de tam çalışmadır. Verdiği haftalık 20 ders saatinin(ki bu yönetmeliğe göre 50 dakika ve 10 dakika moladır), günlük 7,5 saat, haftalık 45 saat esası üzerinden oranlanarak kısmi çalışma kabul edilmesi isabetli değildir. Kaldı ki bozma sonrası kayden davacının başka işte çalışmadığı, dolayısı ile çalışmasını sadece davalıya hasrettiği anlaşılmaktadır. Davacının hizmeti, 5580 sayılı kanun dönemi gibi öncesi de aynı çalışma olduğundan, tam kabul edilmelidir. Kararın davacı temyizi üzerine bu gerekçe ile bozulması gerekirdi. Bu nedenle çoğunluğun onama görüşüne katılınmamıştır.