Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/12215 Esas 2014/23394 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece; davalı kadın ağır kusurlu kabul edilmek suretiyle tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden; davalı kadının alkol alışkanlığının olduğu, evi sık sık terk ettiği, bu eylemleri sonucu eşini ve çocuklarını ağır surette ihmal ettiği, davacı (koca)"nın da eşine fiziki şiddet uyguladığı, sadakatsiz davranışlar içine girdiği ve ailesinin kadına yönelik hakaret ve tehditlerine sessiz kaldığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu olaylara göre, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kocanın daha ağır, kadının ise az kusurlu olduğunun kabulu gerekir. Durum böyle olduğu halde, davalı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de, az kusurlu olan kadının, boşanma davasına itirazının hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olduğu (TMK md 166/2), birliğin devamında taraflar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmadığı anlaşılmakla, boşanma davasının da kabulü sonucu itibariyle doğrudur. Açıklanan sebeple boşanma kararının kusura ilişkin gerekçesinin değiştirilerek onanmasına (HUMK md. 438/son) karar vermek gerekmiş ve davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir
2-Boşanmaya sebep olan olaylarda, davacı kocanın yukarıda açıklanan sebeple ağır kusurlu olduğu gerçekleştiğine göre, boşanma yüzünden mevcut ve beklenen menfaatlari zedelenen ve boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan davalı kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi gereğince uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi gerekirken, bu isteklerin reddi doğru bulunmamıştır.
3-Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (TMK.m.175) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davalı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken, isteğin reddi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle maddi ve manevi tazminat ve yoksulluk nafakası yönünden davalı (kadın) yararına BOZULMASINA, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.20.11.2014(Prş.)