MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından; kusur belirlemesi, davacı (kadın) lehine hükmedilen tazminatlar ve kendisinin reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece davalı (koca) ağır kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; davalı (koca)"nın eşine uyguladığı fiziksel şiddet sonrası tarafların birlikte yaşamaya devam ettiği, bu durumda davacı (kadın) tarafından bu olayın affedildiği, en azından hoşgörü ile karşılandığı kabul edilmelidir. Bunun dışında davalı (koca)"ya yüklenecek başka bir kusurun varlığı ispat edilemediği gibi, davacı (kadın)"ın da bir kusuru kanıtlanamamıştır. Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülerek, yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak hükmün boşanmaya ilişkin bölümü temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2-Davalı (koca)"nın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı (koca)"nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Boşanmanın eki niteliğindeki maddi ve manevi tazminata hükmedilmek için tazminat yükümlüsünün kusurlu, talep eden eşin ise kusursuz veya diğerine göre az kusurlu olması gerekir (TMK md. 174/1-2). Toplanan delillerden yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere, davalı (koca)"ya kusur olarak yüklenecek bir davranışın varlığı ispatlanmış değildir. Bu yön nazara alınmadan davalı (koca)"nın kusurlu olduğunun kabulü ile davacı (kadın) yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple kusur belirlemesi ve davacı yararına hükmedilen maddi ve manevi tazminat yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 20.11.2014 (Prş.)