Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7151 Esas 2019/2391 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesinde düzenlenen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst limiti göz önünde bulundurularak, suça sürüklenen çocuğun suçu işlediği tarihten itibaren 4 yıllık asli zamanaşımı süresinin geçmiş olması nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir. Karar, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi uyarınca bozulmuş ve suça sürüklenen çocuk hakkında açılan davada isteme aykırı düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi: \"Suça sürüklenen çocuğa uygulanacak ceza, suçun niteliğine göre türü ve üst limiti bakımından düzenlenen hükümlere göre belirlenir.\"
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi: \"Hürriyeti kısıtlayıcı cezalar bakımından, asli zamanaşımı süresi, verilen cezanın yarısını geçemez.\"
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/2 maddesi: \"Para cezaları bakımından, asli zamanaşımı süresi, verilen cezanın azami yarısı kadar olur.\"
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 67/4. maddesi: \"Ergin olmayan çocuklar hakkında, cezanın zamanaşımını kesen son sebep, kendileri hakkında 53 üncü madde hükümlerine göre hüküm vermesi gereken mahkemenin, soruşturma veya kovuşturma işlemini başlattığı tarihtir.\"
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: \"Mahkemece verilmiş kararlar, temyiz incelemesi sonunda, bozuldukları takdirde, bu Kanunun 306 ncı maddesi gereğince temyiz olunan kararın artık hüküm olarak kalacağı şekilde veya gerektiğinde karar veren mahkemece veya bu mahkemenin göstereceği diğer mahkemece yeniden ve tamamen incelenmek üzere hükmün bozulmasına karar verilir.\"
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: \"Hükümlerse, bozmaya uğramış olan mahkeme hükmü yerine, verilecek kararda yer verilen nedenlere göre hüküm olunur.\"