Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/15212 Esas 2020/7216 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından, sanığın mahkumiyetine ilişkin Pazarcık Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19.03.2015 tarihli 2014/299 esas sayılı kararının, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 08.10.2019 gün ve 2019/4339 esas sayılı ilamı ile hükümlerin onanmasına karar verildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.04.2020 gün, 2020/1906 sayılı itirazı üzerine 5271 sayılı Kanun"un 308. maddesi uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosya dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
Dairemiz tarafından verilen 08.10.2019 günlü ilama Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 29.04.2020 günü yapılan hükmün düzeltilerek onanması yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE ve verilen onama kararının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında gece vakti hırsızlık suçunun işlendiği kabul edilerek hüküm verildiği halde, gece sayılan 04.00 saatinde işlenen iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 116/2-4 maddesi yerine aynı Kanun"un 116/1 maddesi uyarınca hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, yapılan duruşmaya toplanan delillere mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Pazarcık Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/299 esas 2009/104 karar sayılı kararına konu suçu işlediği sırada sanığın on sekiz yaşını tamamlamadığı, 5237 sayılı TCK"nın 58/5. maddesi hükmüne göre anılan karar nedeniyle sanığın mükerrir sayılamayacağı gözetilmeden tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm kısmından tekerrüre ilişkin bölümlerin çıkartılarak, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.