Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanun"a aykırılık, İmar kirliliğine neden olma
Hüküm : 1- 2863 sayılı Kanun"a aykırılık suçundan; 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8 maddeleri uyarınca düşme
2- İmar kirliliğine neden olma suçundan; beraat

2863 sayılı Kanun"a aykırılık suçundan sanık hakkında açılan davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesine; imar kirliliğine neden olma suçundan sanığın beraatine ilişkin hükümler, katılan vekili ile müşteki vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İmar kirliliğine neden olma suçundan zarar gören ve davaya katılma isteminde bulunmasına rağmen bu konuda herhangi bir karar verilmeyen ... vekilinin, 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca, “katılma istemi hakkında karar verilmeyenler” sıfatıyla hükmü temyiz hakkının bulunduğu değerlendirilmiş olup, müşteki kurumun, aynı Kanun"un 237/2 maddesi uyarınca imar kirliliğine neden olma suçundan açılan davaya katılan sıfatıyla kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “07/05/2011” şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
İmar kirliliğine neden olma suçundan zarar gören ..."nın, 2863 sayılı Kanuna aykırılıktan doğan davalara katılma ve tesis edilen hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığı; 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan zarar gördüğünden davaya katılmasına karar verilen Kültür ve Turizm Bakanlığı adına hazine vekilinin de imar kirliliğine neden olma suçundan sanık hakkında tesis edilen hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşılmakla, katılan ... vekilinin 2863 sayılı Kanuna aykırılık; katılan ... Turizm Bakanlığı adına hazine vekilinin de imar kirliliğine neden olma suçuna ilişkin temyiz istemlerinin, 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak ayrı ayrı REDDİNE,
Katılan ... vekilinin imar kirliliğine neden olma suçundan sanığın beraatine; katılan ... Turizm Bakanlığı adına hazine vekilinin 2863 sayılı Kanun"a aykırılık suçundan sanık hakkında açılan davanın düşmesine ilişkin hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, İzmir II Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu"nun 10/01/1996 tarih ve 5499 sayılı kararı ile tescilli 2. derece doğal sit alanı içerisinde mevcut otel binasına, izin almaksızın soyunma kabinleri ve kapalı mekan yaptırdığı iddiasıyla dava açıldığı, Muğla Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü uzmanlarınca 16/03/2010 tarihi itibariyle yerinde yapılan incelemede, betonarme ve ahşaptan soyunma kabinlerinin inşaat halinde olduğunun, anılan kabinlerin yanında tek katlı, ahşap kaplamalı bir mekan bulunduğunun belirlendiği, ... görevlilerince düzenlenen 24/06/2010 tarihli yapı tatil zaptında ise, ruhsatsız olarak yapılan betonarme kabinler ile ahşap kaplama binanın bitmiş vaziyette olduğunun belirtildiği, dosya içerisinde mevcut inşaat bilirkişisi raporunda, suça konu imalatların 2003 yılından önce yapılmış olabileceği belirtilmesine karşılık, 16/03/2010 tarihinde inşaat halinde olduğu gözlemlenen bir yapının, 24/06/2010 tarihinde bitmiş durumda tespit edilmesinin, suç tarihinin belirlenmesi bakımından tereddüt yarattığı anlaşılmakla; olay yerinde inşaat mühendisi bilirkişi de refakate alınmak suretiyle yeniden keşif yapılarak, kullanılan malzemelerin cinsi, yıpranma durumu gibi teknik veriler değerlendirilmek suretiyle, ruhsata esas mimari projesinde yer almayan soyunma kabinleri ile ahşap kaplamalı bölümün yapılış zamanının her türlü şüpheden uzak biçimde tespiti, sonucuna göre eylemin tekliği ve “özel normun önceliği ilkesi” dikkate alınarak, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan hüküm tesisi ile imar kirliliğine neden olma suçundan karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ile tek eylem ikiye bölünerek iki farklı karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan kurumlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.