Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4750 Esas 2020/3679 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4750
Karar No: 2020/3679
Karar Tarihi: 18.06.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4750 Esas 2020/3679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar araçta hava yastıklarının açılmaması nedeniyle müvekillerinin desteğinin vefat ettiğini iddia ederek maddi tazminat ve manevi tazminat talep etmişlerdir. Mahkeme, davalı şirketin kusurlu olduğunu kabul ederek maddi tazminat talebini kısmen kabul etmiş ve manevi tazminat talebini reddetmiştir. Davacılar vekili, kararı temyiz etmiştir. Ancak mahkeme ek kararında, davacılar vekilinin temyiz talebinin reddine karar vermiştir. Davacılar vekili, hatalı bir tebligata dayanarak ek kararın kaldırılması için temyiz etmiştir. Yapılan incelemede usulüne uygun bir tebligat yapılmadığı anlaşılmıştır. Mahkeme, davacıların temyiz itirazlarını reddetmiştir. 17. maddeye göre, belirli bir yerde meslek veya sanatını devamlı olarak icra edenler, orada bulunmadıklarında tebligatın aynı yerdeki bir memur veya müstahdeme yapılması gerekmektedir.
17. maddeye göre, belirli bir yerde meslek veya sanatını devamlı olarak icra edenler, orada bulunmadıklarında tebligatın aynı yerdeki bir memur veya müstahdeme yapılması gerekmektedir.

17. Hukuk Dairesi 2019/4750 E. , 2020/3679 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmü ve ek kararın süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, araçta hava yastıklarının açılmaması nedeniyle müvekillerinin desteğinin vefat ettiğini, hava yastıklarının açılmamasının üretim kusuru olduğunun tespit edildiği iddiasıyla davacılar için toplam 1.000,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren avans faizi ile davalılardan müşterek müteselsilen tahsiline, ayrıca davalı ... Müdürlüğünden toplam 90.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; Davalı ... yönünden dava ödeme nedeniyle konusuz kalmakla karar verilmesine yer olmadığına, Diğer davalı Mais Motorlu Araçlar AŞ yönünden davanın reddine, karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece 12.04.2016 tarihli ek karar ile dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda süresi içerisinde temyiz talebinde bulunulmadığından Davacılar vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Davacılar vekili tarafından gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğinden ek kararın kaldırılması için temyiz edilmiştir.
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun “Belli bir yerde veya evde meslek ve sanat icrası” başlıklı 17. maddesinde;
""Belli bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenler, o yerde bulunmadıkları takdirde tebliğ aynı yerdeki daimi memur veya müstahdemlerinden birine, meslek veya sanatını evinde icra edenlerin memur ve müstahdemlerinden biri bulunmadığı takdirde aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılır"" hükmü yer almaktadır. Davacılar vekiline çıkarılan tebligatın incelenmesinde, Muhatabın adliyede olması sebebiyle aynı konutta birlikte çalışan Av. Nihal Koçar’a tebliğ edilmiş olduğu, birlikte çalıştıklarına dair bilgi ve belgenin bulunmadığı anlaşılmış olmakla yukarıdaki hüküm gereğince usulüne uygun tebligat yapılmadığı anlaşıldığından temyiz dilekçesinin reddine dair ek kararı kaldırılarak davacılar vekilinin temyiz incelemesine geçilmesine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine,
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin ek kararı temyiz talebinin kabulü ile 12.04.2016 tarihli ek kararın kaldırılmasına, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA; aşağıda dökümü yazılı 10,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına 18/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.