İş Mahkemesi

Dava, 10 ve 26/1-2. maddelerine istinaden trafik iş kazası sonucu Kurum sigortalısına sarf edilen geçici iş göremezlik ödemeleri ve tedavi masraflarının rücuan davalılardan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ve davalılardan ... Temizlik Paz. Dağıtım Hizmetleri Ltd. Şti. vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davacı Kurum avukatının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00 TL. olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda, reddedilen 1.096,05 TL’lik alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün olmadığından davacı ... vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE;
2-Davalı ... temizlik ... vekilinin temyizine gelince;
Dairemizin 24.09.2013 tarih ve 2013/15008-17369 sayılı ilamı ile davalılar min ... vekili ve ..."ın temyiz itirazları sair yönlerden reddedilerek, davalı ... Temizlik ..."nin 506 sayılı Yasanını 26/1. maddesi kapsamında sorumluluğu bulunmadığı kabul edilerek, anılan davalının 506 sayılı Yasanın 9. ve 10. maddeleri kapsamında tazmin sorumluluğunun araştırılıp irdelenmesi gerektiğinden ve 6111 sayılı yasanının 59 ve Geçici 1. maddeleri kapsamında değerlendirme yapılması gerektiğinden bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiş, mahkemece, bozma ilamına uyulmuş, sigortalıya sarfedilen geçici iş göremezlik ödemesinin tamamının davalılardan teselsülen tahsili, tedavi giderlerine ilişkin Kurum zararının ise hükmü temyiz etmeyen davalı ..."ten tahsiline yönelik davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davaya konu somut olayda; davacı Kurum, davasını 506 sayılı Kanunun 10 ve 26’ncı maddelerine dayandırdığından, Mahkemece, 506 sayılı Kanunun 9’uncu maddesine uygun ve süresinde, davalı Kuruma sigortalının işe giriş bildiriminin yapılıp yapılmadığı araştırılarak, aynı Kanunun 10’uncu maddesi koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediğinin belirlenmesi, Borçlar Kanununun 43 ve 44’üncü maddesi kapsamında %50 den az olmamak üzere hakkaniyet indirimi de nazara alınmak suretiyle hüküm kurulması gerekirken; uyulan bozma ilamının gereği yerine getirilmeksizin yazılı şekilde 506 sayılı Kanunun 9 ve 10"uncu maddeleri kapsamında bir değerlendirme yapılmaksızın karar verilmesi, usûl ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı şirket vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz harcının davalılardan ..."ne iadesine, 02.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.