Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/3811 Esas 2016/4562 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki tüketicinin açtığı geçici abonelik tesisi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, oturduğu bağımsız bölümün maliki olduğunu, oturduğu binada inşaat aboneliği ile su kullanıldığını, maliyetinin yüksek olmasından dolayı mağdur olduklarını bu nedenle normal tüketici tarifesi üzerinden tedbiren aboneliğin sağlanmasını talep ve dava etmiştir.
Davacı adına sonradan vekalet sunarak duruşmaya katılan davacı vekili 02/06/2014 tarihli dilekçesinde taleplerinin imar kanunun geçici 11.maddesi kapsamında geçici abonelik tesisi olduğunu, 02/06/2014 tarihli dilekçesi ile açıklamıştır.
Davalı, davaya konu yerin fenni gereklere uygun tamamlandığına ilişkin yapı denetim firmasınca verilmiş uygunluk belgesinin olmadığını, bu belgelerin tamamlanması halinde aboneliğin tesis edileceğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, "...binanın projeye uygun tamamlandığını ispatlar, yapı denetim firmasınca düzenlenmiş, dava öncesi tarihe ait belge bulunmadığından davalı kurumun geçici abonelik talebini reddetmesi yasaya uygun görüldüğünden..." davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık geçiçi abonelik istemine ilişkindir.
Dava konusu binanın iskan izninin alınmadığı yapı ruhsat izin tarihinin 26.09.2015 olduğu dosya içeriği ile sabittir. 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 30 ve 31.maddeleri hükmüne göre, yapı kullanma izin belgesi bulunmayan yerlerde abonelik tesisi mümkün değildir. Ne var ki; davadan önce 26.7.2008 tarihli Resmi Gazetede yayınlanıp yürürlüğe giren 5784 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ve Bazı Kanunlarda da Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 25.maddesinde 3194 Sayılı İmar Kanunu’na eklenen Ek Geçici 11. madde, “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olup,
kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılara yol, su, elektrik, telefon vb. gibi altyapı hizmetlerinden birinin veya birkaçının götürüldüğünün belgelenmesi halinde ilgili yönetmelikler doğrultusunda fenni gereklerin yerine getirilmiş olması ve bu maddenin yayımı tarihinden itibaren başvurulması üzerine, kullanma izni alınıncaya kadar geçici abonelik yapılabilir, bu halde elektrik ve su bağlanması abone için kazanılmış hak teşkil etmez. Ancak yapı ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olma şartı 12.10.2004 tarihinden önce yapılmış olan yapılarla ilgili olarak uygulanamaz” hükmü getirilmiştir.
3194 sayılı İmar Kanunu’na eklenen geçici 11.maddesi uyarınca dosyada dava konusu binanın yapı ruhsatının bulunduğu, ayrıca davacının aynı daireye elektrik ve doğalgaz abonesi olduğu, ayrıca dairemize intikal eden aynı binadaki diğer kat maliklerine ilişkin dosyalarda bulunan elektrik ve doğalgaz hizmetinden yararlanıldığı yönünde faturaların bulunduğu ve geçici abonelik talebinin kabulüne ilişkin mahkeme kararlarının onandığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.