Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/2343 Esas 2016/5682 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.nın 157/1, 52/2, 51/1-3-7 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçinin bankadan para çektiği, dışarı çıktığında meçhul bir kişinin yanına geldiği ve birlikte yürüdükleri ,bu kişinin yerden içinde para olan bir mendil bulduğu, cebine koyduğu, olay yerine başka bir meçhul kişinin geldiği, mendildeki paranın kendisine ait olduğunu söylediği, şikayetçinin cebindeki parayı bu kişiye gösterdiği, meçhul kişilerin ani hareketleri ile gazete kağıdına sarılı paranın alındığı, bu suretle sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edildiği olayda,
Sanık talimatla alınan beyanında suç tarihinde ..."da olmadığını,suçu işlemediğini beyan ettiği, temyiz dilekçesinde de kimliğini amcasının oğlu olan ... oğlu ..."nün kullanıldığını ve suçu işleyenin akrabası olduğunu ifade etmesi ve sanık ile şikayetçinin duruşmada yüzleştirilmemiş olması karşısında;
Gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi bakımından, sanığın bildirdiği ... oğlu ..."nün kimliği belirlenip, şikayetçi ile yüzleştirilmesi ve beyanlarının alınması bu mümkün olmadığı takdirde teşhise elverişli önden ve yandan yeni çekilmiş fotoğraflarının temin edilip, şikayetçi ile sanığın duruşmada yüzleştirilerek, diğer kişinin resimleri de gösterilmek suretiyle şikayetçinin kesin teşhis ve olayın oluşumu konusunda beyanının alınmasından sonra, toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre, sanığın hukuki durumlarının takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Dolandırıcılık suçundan hükmolunan hapis cezasının alt sınırdan tayin olunmasına rağmen, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye düşülmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK.un 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.