Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12064 Esas 2022/1372 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.07.2017 tarih ve 2017/92 - 2017/177 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte yardım etme
Hüküm : TCK'nın 314/3. ve 220/7. maddeleri yollamasıyla
314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 3,4 5/1,
TCK'nın 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca
hükmedilen hapis cezasına ilişkin istinaf
başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği, ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Hükmedilen cezanın süresine göre koşulları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK’nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği,
aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddi, ancak;
Sanık hakkında 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uygulanırken atıf maddesinin aynı Kanunun 3. maddesi olması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Hukuka aykırı bulunduğundan ve sanık müdafiinin temyiz itirazları da bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5271 sayılı CMK'nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasından “ 3713 sayılı Kanunun 4. maddesinde” ibaresinin çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.