MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce bozmaya uyularak verilen 11.11.2020 tarih ve 2017/469-2020/254 sayılı ek kararın Yargıtay"ca incelenmesinin davalı vekili tarafından adli yardım talepli olarak istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davalının Ankara 8. İcra Müdürlüğü"nün 2012/4789 E. sayılı takip dosyasından vaki itirazının dava tarihi itibariyle toplam 776.328,72 TL alacak üzerinden iptaline ve takibin devamına, asıl alacağa, 20.06/2013 dava tarihinden itibaren %39 temerrüt faizi uygulanmasına, hükmedilen alacağın %20"ı üzerinden hesap edilen icra inkâr tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, takip tarihinden sonra yapılan ödemeler yönünden dava açılmasında hukukî yarar bulunmadığından, HMK m.114/1-h atfıyla HMK m.115/2 gereğince bu tutar yönünden açılan davanın usulden reddine, davalının tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, nispi temyiz harcı yatırılmadığından davalı vekiline bir hafta kesin süre içerisinde nispi temyiz harcının ikmal edilmesi, aksi halde temyiz talebinden vazgeçmiş sayılacağına dair muhtıra çıkartılmış, süresinde nispi temyiz karar harcı ikmal edilmediğinden bu kez HMK"nun 344 maddesi gereğince davalı vekilinin temyiz talebinin reddine dair ek karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara ek kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin 11.11.2020 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 29.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.