Esas No: 2020/1280
Karar No: 2022/15212
Karar Tarihi: 25.10.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/1280 Esas 2022/15212 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kasten yaralama suçundan adli para cezasına çarptırıldı, ancak bu cezanın nevine ve miktarına göre temyizi mümkün olmadığı belirtildi. Bu nedenle temyiz istemi reddedildi. Sanık, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edildi ve savunma avukatının temyiz itirazları reddedildi. 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca, adli para cezasına ilişkin hükümler kesindir ve temyiz edilemez. CMUK'nın 317. maddesine göre, sanık müdafiinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddesi, adli para cezalarının kesinliği hakkında açıklama getirmekte, bu nedenle temyiz edilemez olmaktadırlar.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafiinin, sübuta, suç kastı bulunmadığına, suçun manevi unsurunun oluşmadığına yönelik temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 25.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
