Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1.maddeleri uyarınca mahkûmiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı, katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamından önce sanığa verilen hapis cezasının TCK’nın 50/4 maddesi uyarınca adli para cezasına çevrildiği, hükmün sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi nedeniyle Dairemizin 06.06.2012 gün, 2011/22014 Esas ve 2012/14315 Karar sayılı ilamı ile ilk hükmün “sanığın eylemi sonucu meydana gelen zararla bağdaşmayacak şekilde cezanın en üst hadden tayin edilmesinin kanuna aykırı olduğu” gerekçesiyle sanık lehine bozulduğu, bozmaya uyularak kurulan ikinci hükmün, hüküm fıkrasında sanık hakkında verilen 2 yıl 6 ay hürriyeti bağlayıcı cezanın, “yasal imkansızlık nedeni ile TCK.nun 50/1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığına” şeklindeki gerekçesi isabetsiz ise de, hükmün gerekçe kısmında “suçun işleniş biçimi, sanığın sosyal ekonomik durumu, işlediği suçtan ötürü pişmanlık göstermemiş olması dikkate alınarak sanık hakkında verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın TCK’nın 50/1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlara çevrilmesi düşünülmemiştir” denilmek suretiyle, 50.maddenin uygulanmama gerekçesi doğru olduğundan tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının, sanık lehine bozmadan sonra para cezasına çevrilmeme kararı verilemeyeceğine; katılanlar vekilinin, cezanın az olduğuna; sanık müdafinin ise, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.