Esas No: 2021/7605
Karar No: 2022/1404
Karar Tarihi: 17.03.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/7605 Esas 2022/1404 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara yapılan temyiz başvurusu, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. Sanığın müdafii ve eşi tarafından yapılan temyiz istemleri, yasal temyiz süresinden sonra gerçekleştiği için reddedilmiştir. Karar, silahlı terör örgütüne üye olma suçu kapsamında TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/2, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkindir. Dosya, Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneği ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi'ne gönderilmiştir.
Kanun maddelerinin anlamları:
- TCK'nın 314/2: Silahlı terör örgütüne üye olma suçunu düzenler.
- 3713 sayılı Kanunun 5/2: İstismar ve suiistimal suçlarına ilişkin ceza hükümlerini belirler.
- TCK'nın 62: Suç işlemeye alenen tahrik suçunu düzenler.
- TCK'nın 53: Mağdurun rızası olması durumunda bazı suçların cezasının hafifletilmesine ilişkin hükümleri belirler.
- TCK'nın 58/9: Şiddet içeren evlilik birliği içinde mağduriyete sebep olma durumunda cezanın artırılmasını öngörür.
- TCK'nın 63: Katalog suçlarla ilgili hükümlerin yer aldığı madde.
"İçtihat Metni"
İlk Derece Mahkemesi : Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.11.2017 tarih ve 2016/491 - 2017/309 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/2, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 08.02.2018 tarihli kararına yönelik olarak Baro tarafından görevlendirilen müdafii tarafından yapılan eski hale getirme talepli temyiz isteminin ve sanığın eşi tarafından yapılan temyiz isteminin incelemesinde;
Ceza Muhakemesi Kanununun 298. maddesinin, "Yargıtay, süresi içinde temyiz başvurusunda bulunulmadığını, hükmün temyiz edilemez olduğunu, temyiz edenin buna hakkı olmadığını ya da temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediğini saptarsa, temyiz istemini reddeder" şeklindeki hükmü karşısında; 7201 sayılı Tebligat Kanununun 11/1 maddesinde yazılı olduğu üzere "vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır" hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesinin kararının Baro tarafından görevlendirilen sanık müdafiinin bürosunda çalışan başka bir avukata 19.02.2018 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanık müdafiinin ise 24.07.2018 tarihli dilekçesi ile “tebligatı alan avukatın sigortalı olarak çalıştığı, aktif olarak büroyu kullanmadığı” yönündeki eski hale getirme talebinin yerinde olmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin eski hale getirme ve temyiz istemleri ile 13.08.2018 tarihinde sanığın eşi tarafından; temyiz taleplerinin yasal temyiz süresinden sonra gerçekleştiği anlaşılmakla; sanık müdafii ve sanığın eşinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
