MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davalı kurum, 2560 sayılı İSKİ Kanununun Ek 5. ve Geçici 10.maddesi uyarınca kurulmuş olup, çalışmaları özel hukuk hükümlerine bağlı bulunmakta ve tacir sıfatını taşımaktadır.
Davalı kurum, 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, sadece "Görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri" yönünden harçtan muaftır.
Temyize konu davanın, su aboneliğinden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat talebine ilişkin olduğu, uyuşmazlığın özel hukuk hükümleri dahilinde kaldığı gözetildiğinde, temyiz eden davalı kurumun, gerek 492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince, gerekse de 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, temyiz harçlarından muaf olmadığı ortadadır.
Bu nedenle, hükmü temyiz eden davalı taraftan, temyiz harçlarının alınması için HUMK.nun 434/3.maddesine göre işlem yapılması; ayrıca gerekçeli kararın davalı vekiline tebliğine dair (şerhli) tebligat parçasının dosya içerisinde bulunmadığı anlaşıldığından, gerekçeli kararın davalı vekiline tebliğine dair şerhli tebligat parçasının, dosyasına konulması ve temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmesi için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 23.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.