Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/21561 Esas 2013/37874 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/21561
Karar No: 2013/37874
Karar Tarihi: 04.12.2013

Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/21561 Esas 2013/37874 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edilmesine karar verdi. Ancak, mahkeme sanıkların, mala zarar verme suçundan mahkumiyetine yönelik temyiz incelemesinde hükmolunan cezanın türü ve miktarına göre, hükmün temyizi olamayacağına karar verdi. Bu nedenle, temyiz talebi reddedildi. Ayrıca, mahkeme sanıkların yargılama giderlerine eşit olarak katılmasına hükmetti. Ancak, mahkeme sanık ... hakkında Çocuk Koruma Kanunu'nun bir maddesi uyarınca danışmanlık tedbiri uygulanması gerektiğine karar vermedi. Bu nedenle, mahkemenin kararı bozuldu ve sanıkların temyiz itirazları kabul edildi. Kanun maddeleri ise şu şekilde:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/5. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 305/1. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi
- 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 5/1-a. maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/21561 E. , 2013/37874 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezanın türü ve miktarına göre, 1412 sayılı CMUK’un 5219 sayılı Kanun ile değişik 305/1 maddesi gereğince hükmün temyizi olanaklı bulunmadığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz talebinin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesi uyarınca birlikte işlenmiş suç nedeniyle mahkum edilmiş olan sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de paylarına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulmaları gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Çocuklara özgü güvenlik tedbirlerinin; 5237 sayılı TCK"nın 31/1. Maddesi uyarınca 12 yaşını doldurmamış çocuklar ile aynı maddenin ikinci fıkrasına göre işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamayan yada davranışlarını yönlendirme yeteneği yeterince gelişmemiş 12-15 yaş grubunda bulunan çocuklar hakkında uygulanması olanağının bulunduğu gözetilmeyerek, ceza sorumluluğu bulunan sanık ... hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunun 5/1-a. maddesi uyarınca danışmanlık tedbiri yaptırımına hükmolunması
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanıklar hakkındaki “yargılama giderinin eşit olarak alınmasına” ilişkin bölüm ile sanık ... hakkındaki “5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 5/1-(a) maddesi uyarınca danışmanlık tedbiri uygulanmasına” ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine “sanık ...’nın sebebiyet verdiği 30 TL yargılama gideri ile sanık ...’nın sebebiyet verdiği 10 TL yargılama giderinin ayrı ayrı tahsiline” cümlesinin eklenmesi suretiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.