Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/8972 Esas 2018/151 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/8972
Karar No: 2018/151
Karar Tarihi: 23.01.2018

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/8972 Esas 2018/151 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirket, müvekkiline haksız ceza faturası gönderdiği gerekçesiyle açılan menfi tespit davasında, davanın görev yönünden reddedilmesi ve cezai şartların uygulanmaması gerektiğini savunmuş, ancak mahkeme, dava konusu ihlallerin gerçekleştiği ve cezai şartların uygulanabileceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, ancak temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Sözleşme uyarınca ihlallerin tespiti ve cezai şartların uygulanması: sistem kullanım anlaşması madde 16
- Uyarı yapılması ve sürenin verilmesi şartı: ihlallerin sona erdirilmesi için uyarıda belirtilen süre içinde işlem yapılmaması durumunda cezai şartların uygulanması için gereklilik

23. Hukuk Dairesi 2015/8972 E. , 2018/151 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında sistem kullanım ve bağlantı anlaşmaları imzalandığı, davalı tarafından müvekkiline 15.08.2013 tarih, 3.853,14 TL tutarında ceza faturası gönderildiğini ancak gönderilen faturanın haksız olduğunu, müvekkili tarafından bu faturaya dayanak nitelikte ihlalin gerçekleştirilmediğini bir an için ihlalin gerçekleştiği kabul edilse bile sözleşme uyarınca kendilerine ihlalin ortadan kaldırılması için makul süre tanınmadığını öne sürerek, faturanın zamanaşımına uğramış olması nedeniyle müvekkilinin faturadan borçlu olmadığının tespitine veya borçlu olunduğu tespit edilirse, fahiş faturanın tenkisine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, uyuşmazlığın idari yargıda çözülmesi gerektiğinden bahisle öncelikle davanın görev yönünden reddini ve taraflar arasında imzalanan sözleşme uyarınca davalı müvekkilinin davacıya uyarı yükümlülüğü bulunmadığından bahisle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davacı şirketin kullanıcı olup fatura döneminde mevzuatta tanımlanan sınır değerleri aştığı, dava konusu ihlallerin oluştuğu, taraflar arasında imzalanan bağlantı anlaşmasının 16. maddesinde; kullanıcının anlaşma hükümlerini ihlal etmesi halinde "..."ın uyarısına rağmen uyarıda belirtilen süre içinde ihlali sona erdirmemesi durumunda kullanıcı ile imzalanan sistem kullanım anlaşmasında belirtilen cezai şartları uygulayacaktır" hükmü uyarınca ... tarafından ihlal nedeniyle uyarı yapılıp süre verilmesinin ön şart olduğu ve bu şarta uyulmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 23.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.