Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/5544 Esas 2022/1427 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs suçuna yardım etme
Hüküm : TCK'nın 39/2-c ve 39/1 maddeleri delaletiyle TCK’nın 309/1, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 39/2-c, 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet

İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Sanık ve müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin dairemizin bozma ilamı öncesi ve sonrasında İlk Derece Mahkemesinde, silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda, savunmaya yeterli imkanın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunmalarını kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Milli Savunma Bakanlığının suçun niteliği itibariyle suçtan doğrudan doğruya zarar görmediği bu nedenle de davaya katılma hakkının bulunmadığından davaya katılmasına ilişkin verilen kararın hukuki değerden yoksun olup hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden Milli Savunma Bakanlığının temyiz isteminin CMK'nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.03.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.