Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/30692 Esas 2022/3475 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanıklar ... ve ... haklarında ... Asliye Ceza Mahkemesince 19/01/2010 tarihinde kurulan mahkumiyet hükümlerinin sanıklar tarafından süresinde temyiz edildiği ve dosyanın Yargıtay'a gönderildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 23/06/2012 gün ve 7-2010/284354 sayılı eksikliğin giderilmesi yazısı ile; dosya noksan ikmaline gönderilerek 5015 sayılı yasaya muhalefet suçundan doğrudan zarar gören, davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunan ...'ya hükmün tebliğ edilmesinin, anılan kurumun temyiz dilekçesi vermesi halinde bunun da dosyaya eklenerek dosyanın iadesinin istendiği, ancak ... Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bu yazının bozma kararı olarak kabul edilip, dosyanın yeniden esasa kaydedilerek (2012/512 Esas) duruşma açıldığı ve görevsizlik kararı verilerek dosyanın ... Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderildiği, ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin de duruşma açıp 10/03/2016 gün ve 2013/1051 Esas, 2016/320 Karar sayılı ilamı ile sanıklar hakkında yeni bir mahkumiyet hükmü kurduğu, dosyanın sanıklar ve Gümrük vekilinin temyizi üzerine Yargıtaya gönderildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 7242 sayılı yasada yapılan değişiklikler nedeniyle dosya incelemeksizin mahalline iade edildiği, bu iade üzerine ... Asliye Ceza Mahkemesi'nce sanıklar hakkında 14/01/2021 gün ve 2020/397 Esas, 2021/89 sayılı karar ile beraat hükmü kurulmuş ve bu hükmün ... ve Gümrük İdaresi vekilleri tarafından temyiz edildiği anlaşılmakla;
Sanıklar hakkında 19/01/2010 tarihli mahkumiyet kararının, hükmü temyize hakkı olan ...'ya tebliği için noksan ikmali amacıyla gönderilmesine rağmen, bu husus gözetilmeyerek 19/01/2010 tarihli hükümden sonra yeniden kurulan tüm kararların hukuken yok hükmünde olduğu kabul edilerek, 19/01/2010 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik sanıklar, Gümrük İdaresi vekilinin ve ... vekilinin temyiz talepleri yönünden yapılan incelemede;
I-Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemi yönünden;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi'nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi gereğince REDDİ,
II-Sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet ve nakil aracının iadesi kararlarına karşı sanıkların ve ... vekilinin temyiz istemleri yönünden;
Müşteki ...'nin 5271 sayılı CMK'nun 260. maddesi gereğince, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için yasa yollarının açık olduğu gözetilip, şikayetçi ...'nın suçtan zarar görme olasılığına göre müşteki vekilinin sanıklar hakkında kurulan hükümleri temyize hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Suç tarihi itibarıyla sanıklar hakkında isnat edilen eylem için öngörülen cezanın türü ve miktarı açısından 5237 sayılı TCK'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri gereğince eylemin 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresine tabi bulunduğu, suçun işlendiği 27.10.2008 tarihi itibarıyla temyiz inceleme tarihinde 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin tamamlanmış bulunduğu anlaşılmakla, müşteki ... vekili ile sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, anılan maddeler uyarınca sanıklar hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddesine göre DÜŞÜRÜLMESİNE, suça konu motorinin TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca MÜSADERESİNE, ... VE ... plakalı araçların sahiplerine İADESİNE, 24/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.