13. Ceza Dairesi Esas No: 2012/24496 Karar No: 2013/37826 Karar Tarihi: 04.12.2013
Dolandırıcılık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/24496 Esas 2013/37826 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanıkların alışveriş bahanesiyle mağazaya gidip biri fiyatları sorarken diğeri para alışverişi yaparken fazladan 190 TL aldığı şeklindeki eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturmadığını ve aslında hırsızlık suçu olduğunu belirtti. Bu nedenle, sanıkların hüküm giydiği dolandırıcılık suçundan beraat etmeleri gerektiğini ve suçtan dolayı verilen hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmaları gerektiğine karar verildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 58. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c bendi belirtilmiştir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/24496 E. , 2013/37826 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanık ..."in adli sicil kaydında gözüken ve mahkeme kararında gösterilerek tekerrüre esas alınan ilamın adı geçen sanık hakkında verilmiş olmasına rağmen, TCK"nın 58. maddesinin sanık ... hakkında uygulanması yerinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirilmiş ve bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanıkların alışveriş bahanesiyle katılanın çalıştığı işyerine gelip, birinin katılanı sürekli ürünlerin fiyatlarını sorup oyalayarak diğerinin ise aldığı ürünün bedelini öderken para alışverişi sırasında fazladan 190 TL para alma şeklindeki eylemlerinin hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden dolandırıcılık suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması, 2- Kasten işlemiş oldukları suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar .... ve ..."in temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, sanıkların ceza süresi yönünden kazanılmış haklarının gözetilmesine, 04.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.