Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8353 Esas 2020/6044 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/8353
Karar No: 2020/6044
Karar Tarihi: 29.12.2020

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8353 Esas 2020/6044 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Samsun 1. Sulh Hukuk Mahkemesi, kredi kartı borcunun tahsili için başlatılan icra takibine itirazın iptali istemiyle açılan davada, kararı davanın reddi yönünde vermiştir. Davacı vekili, bu karara karşı temyiz başvurusunda bulunmuştur. Ancak, temyiz edilen miktarın kesinlik sınırının altında kaldığından, Yargıtay tarafından temyiz istemi reddedilebileceği belirtilmiştir. Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz istemi miktardan reddedilmiştir. Davacı tarafın ödediği peşin temyiz harcının talep edilmesi halinde iadesine karar verilmiştir.
Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5219 sayılı Kanun
- HUMK 427. madde
- 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesi
- Ek-Madde 4
- 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı.

11. Hukuk Dairesi 2020/8353 E. , 2020/6044 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Samsun 1. Sulh Hukuk Mahkemesi"nce verilen 13.05.2011 gün ve 2010/902 E. - 2011/701 K. sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 637,76 TL’lik kredi kartı alacağının tahsili için başlatılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK"ya eklenen Ek-Madde 4"te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2011 yılı için 1.540,00 TL"dir. Davacı vekilince temyize konu yapılan 637,76 TL’nin anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından ve kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 29.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.