Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2013/1780 Esas 2013/3519 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 29.09.2010 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27.06.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanuna 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 14.07.2004 tarih, 5219 sayılı Kanunla değişik 427. maddesi ve 5236 Sayılı Kanunun 19. Maddesi ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa eklenen Ek madde 4 uyarınca yeniden değerleme oranına göre ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 02.03.2005 tarih ve 9/82 Esas ve 126 Karar sayılı ilamı uyarınca temyiz konusu alacak hüküm tarihinde 1.690,00 TL’nin altında bulunduğundan hükmün kesin olması nedeniyle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 11.03.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.