MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 5. İŞ MAHKEMESİ (ÜSKÜDAR 1.İŞ)
TARİHİ : 26/10/2011
NUMARASI : 2008/1249-2011/408

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirkete ait çalıştığı fabrikada üretimin durması sebebiyle diğer personelle birlikte 04.07.2002 tarihinde iş akdinin feshedildiğini ve tüm haklarının ödendiğini, ancak kalan işlerin tamamlanması için birkaç personelle birlikte 5.7.2002-31.8.2002 tarihlerini kapsayan belirli süreli söz yapıldığını ve aynı şartlarda işe başladığını, buradaki işlerin tamamlanmasından sonra İstanbul merkezde bulunan fabrikada görevlendirileceğinin sifaen söylendiğini, Ekim 2002 de tüm personele yapılan % 12 lik zammın kendisine uygulanmadığını, Nisan 2003 de % 5 avans zammının uygulanmadığını, Temmuz 2003 de tüm personele yapılan % 8.5 lik zammın kendisine verilmediğini ve Ocak 2004 de yapılan % 5 lik artışında verilmediğini, ayrıca muvafakatı alınmadan 2003 Ekim ayı maaşının % 25 eksik ödendiğini ve şifaen fabrika mülkünün satılmadığı, buradaki çalışmasının maliyetinin yüksek olduğu bu nedenle ücretinde kesintiye gidildiği, fabrikanın satılmasıyla birlikte İstanbul" a geçiş yapıldığında tüm kayıpların telafi edileceğinin söylendiğini, fabrikanın satıldığını ancak kendisine verilen sözlerin yerine getirilmediğini, 11.04.2005 tarihinde iş akdine son verildiğini, haklarının zam yapılmayan ve indirim yapılan ücretine göre ödendiğini iddia ederek fark kıdem ve fark ihbar tazminatları ile 1.10.2002- 11.4.2005 tarihleri arası için ücret farklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının talebi üzerine 28/04/2002 tarihinde emekli edildiğini, emekli olduktan sonra çalışmaya devam etmek istemesi üzerine 29.4.2002 den itibaren destek primi ödeyerek çalışmaya devam ettiğini, davacının 04/07/2002 tarihine kadar müvekkili şirketin İzmit fabrikasında çalıştığını, bu fabrikanın da kapanması üzerine tüm yasal haklarının ibraname karşılığında ödenerek iş akdinin 4.7.2002 de feshedildiğini, fabrika arazisinin satılması işlemlerine kadar güvenlik elemanları ile birlikte 5.7.2002-31.8.2002 tarihleri arasında yürürlüklü belirli süreli iş akdi ile tekrar işe alındığını,ancak fabrikanın satılması işlemleri uzun sürünce çalışmaya devam ettiğini, fabrikanın kapanması üzerine eski işine devam etmemesi ve sorumluluk gerektirmeyen basit güvenlik işi ve fabrikayı alıcılara gösterme işi yapması sebebiyle maaşına zam yapılmayacağı konusunda davacı ile şirketin mutabakata vardıklarını, davacının neredeyse hiçbir iş yapmaması sebebiyle daha sonra maaşında küçük bir kesintiye gidildiğini ve davacı ile mutabakata varılarak uygulamaya konulduğunu, iş akdinde esaslı bir değişiklik olduğunda 6 günlük süre içinde iş akdinin feshedilebileceğini oysa davacının 2.5 yıl uygulamaya ses çıkarmadığını ve fesihten 4 yıl sonra dava açmasının kötü niyetinin göstergesi olduğunu, davacının daha evvel personel şefi olması sebebiyle daimi kadroda bulunduğunu ama 05.07.2002 den sonra geçici kadroda çalıştığını ve her iki kadro arasında ücret ve sosyal haklar yönünden farklılıklar bulunduğunu, geçiçi kadroda çalışanların performans değerlendirilmesine tabi tutulmadıklarını bu sebeple performansa dayalı ücret zammı yapılmadığı iddiasının anlaşılamadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalı işverene ait işyerinde çalışmakta iken üretimin durduğu gerekçesiyle iş akdinin davalı tarafından feshedildiği,yasal haklarının ödendiği ancak fabrikada kalan işlerin tamamlanması için yeniden davalı ile belirli süreli iş akdi yapıldığı,ancak davacının hizmetinin devam ettiği daha sonradan iş akdinin davalı işverenlikçe feshedildiği,belirli süreli iş sözleşmesinin belirsiz hale geldiği,davacının iş akdinin feshi sebebiyle ihbar tazminatı farkı alacağına hak kazandığı, indirilerek ödenen ücret alacağı ve yansıtılmayan ücret artışlarını talep etmesinin uzun süre eksik ödenen maaşı almaya devam ettmesi ,bordrolara herhangi bir ihtirazi kayıt koymamasının, kesinti ve artış yapılmamasına rıza gösterdiği şeklinde kabul edilerek ücret alacağı talebinin yerinde olmadığı,yine kıdem tazminatı tavanla sınırlı olduğundan davacının fiilen aldığı bordrodaki ücretin tavanın üzerinde olduğu dikkate alındığında davacının kıdem tazminatı farkı alacağı bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yerel Mahkemece yapılan yargılama sonucunda davacının ücret farkı talebinin reddine karar verilmiş isede Mahkemenin buna ilişkin kabulü dosya kapsamına uygun bulunmamaktadır.
Davacının emekli olduktan sonraki çalışmaları hem 1475 sayılı Kanun döneminde hem de 4857 sayılı Kanun döneminde devam etmiştir.
Davacı 1475 sayılı Yasa döneminde yapılan ücret zamlarına itiraz etmediğine göre bu döneme ilişkin fark ücret alacağına hükmedilmemesi isabetlidir.
Ancak davacı bahsi geçen dönemde 2002 yılı Temmuz ve Ağustos ayı ücretlerini 05.07.2002- 31.08.2002 tarihleri arasında yürürlükte bulunan sözleşmede belirtilen miktarın altında aldığından ancak bu dönemle sınırlı olarak fark ücret isteminde bulunabilir.
4857 sayılı yasanın yürürlüğe girdiği dönemden sonra ise 22.maddedeki usule uyulmadan yazılı olarak yapılmayan iş koşullarındaki değişiklikler ve buna bağlı olarak ücret eksikliğinin hukuki geçerliliği bulunmadığı gibi bu konudaki yazılı teklifleride davacının kabul zorunluluğu bulunmamaktadır.Bu durum karşısında yeni iş yasası döneminde davacının konumu itibariyle ücretine zam yapılacak işçi statüsünde bulunup bulunmadığı araştırılıp, zam yapılması gerektiğinin anlaşılması halinde işçilik ücretinin bu zam oranıda gözönünde bulundurularak hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.