Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/6513 Esas 2014/15107 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/6513
Karar No: 2014/15107
Karar Tarihi: 18.06.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/6513 Esas 2014/15107 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle öldürme suçundan sanığı mahkum etti ve sürücü belgesinin geri alınmasına karar verdi. Sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazları reddedildi. Ancak, adli para cezasının hapse çevrileceği ihtar edilmesi yerine infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtildi. Bu nedenle karar bozuldu ve aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltildi. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) 85/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6, 63; TCK 52/4; 5275 sayılı Kanunun mülga 106/10. maddesi; 5320 sayılı Kanunun 8., 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usul Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2014/6513 E. , 2014/15107 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 85/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin, eksik inceleme ile karar verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasına ilişkin olarak TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi ile yetinilmesi yerine, infaz aşamasında nazara alınması gereken 5237 sayılı TCK"nın 50/6 ve 5275 sayılı Kanunun mülga 106/10. maddesi gereğince ihtarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 7. paragrafındaki “5275 sayılı S.K.nın 106/10. maddesi ve TCK"nın 50/6 maddesi uyarınca” ibaresinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.