Yaralama - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/2867 Esas 2015/3044 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2867
Karar No: 2015/3044
Karar Tarihi: 18.06.2015

Yaralama - 6136 sayılı Kanuna muhalefet - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/2867 Esas 2015/3044 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların yaralama, hakaret ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından yargılandığı davada, mahkeme sanıklardan birinin ceza verilmesine yer olmadığına karar verirken, diğer sanığın hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdi. Ancak hakaret suçunun karşılıklı işlenmesi nedeniyle, TCK'nın 129/3. maddesi gereği doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, önce adli para cezası tayin edildiği ve ayrıca 5271 sayılı CMK'nın 223/4. maddesi gereğince \"ceza verilmesine yer olmadığına\" karar verilmesi gerekirken \"ceza vermekten vazgeçilmesine\" karar verildiği belirtildi. Bu nedenle, hakaret suçundan verilen hüküm fıkrasının çıkarılarak yerine \"CMK'nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” biçiminde düzeltilmesiyle, diğer yönleri kanuna uygun bulunan hüküm tebliğnameye uygun olarak onandı. Kanun maddeleri ise şöyle açıklandı:
- 6136 sayılı Kanuna muhalefet: Sanık hakkında verilen cezaların nitelik ve niceliğine göre verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu belirtildi.
- TCK'nın 129/3. maddesi: Hakaret suçunun karşılıklı işlenmesi halinde doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği açıklandı.
- 5271 sayılı CMK'nın 223/4. maddesi: Ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gereken durumlarda, \"ceza vermekten vazgeçilmesine\" karar verilemeyeceği ve doğrudan bu şekilde hüküm verilmesinin kanuna uygun olmadığı ifade edildi.

18. Ceza Dairesi 2015/2867 E. , 2015/3044 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, 6136 sayılı Kanuna muhalefet, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Sanık ... hakkında yaralama suçlarından kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında yaralama ve 6136 Sayılı Kanuna muhalefet suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve bu yasa yolunun da tüketilmiş olduğu,
Anlaşıldığından, katılan ... vekilinin tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
3) Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hakaret suçunun karşılıklı işlenmesi halinde, TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca, doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, önce adli para cezası tayin edilmesi ve ayrıca 5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerekirken “ceza vermekten vazgeçilmesine” karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, hakaret suçundan kurulan hüküm fıkrasının çıkarılarak yerine "CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 18.06.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.