Hırsızlık suçundan sanık ..."nun, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 493/1-son ve 81/2-3 maddeleri uyarınca 9 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Balıkesir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/07/2001 tarihli ve 2000/1422 esas, 2001/922 sayılı kararının infazı sırasında, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nda malın değerinin azlığına rağmen aynı suçtan mükerrirlik hususunun yer almadığı ve bu durumun sanık lehine olduğundan bahisle sanığın 765 sayılı Kanun"un 492/1 ve 5237 sayılı Kanun"un 145. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair aynı Mahkemenin 15/06/2005 tarihli ve 2000/1422 esas, 2001/922 sayılı ek kararına karşı, Adalet Bakanlığının 05.08.2013 gün ve 2013/12697/50107 sayılı kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.09.2013 tarih ve 2013/266987 sayılı ihbarnamesiyle dairemize gönderilmekle incelendi.
MEZKUR İHBARNAMEDE;
1-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9/3. maddesindeki "Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir." şeklindeki düzenleme ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/12/2005 tarihli ve 2005/3-162-173 sayılı kararına nazaran, lehe yasanın saptanıp uygulanması, herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, kanıt toplanmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa ya da cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin bir hükmün uygulanması olanağı sonraki yasa ile doğmuşsa, hükümde değişiklik yargılamasının duruşmalı yapılmasının zorunlu olduğunun gözetilmemesinde,
2-5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı infaz aşamasında, kazanılmış hakkın suçun nitelendirilmesi ve uygulanan kanun maddeleri yönünden olmayıp cezanın süresi yönünden olması gerektiği gözetilmeden kesinleşen karardaki uygulama maddesi de değiştirilerek, karma uygulama yapılmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşılmış olmakla;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı, dosya kapsamı ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile 01.03.2013 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararının Ortak Hükümler 2. maddesinin açık düzenlemesi uyarınca “Daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte, bozma veya herhangi bir nedenle Daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakma görevinin önceden karar veren Daireye ait olduğu” öngörülmüş olmakla, işin incelenmesi, kanunyararına bozma talebini 12.11.2012 gün ve 2011/19497 esas ve 2012/19883 sayılı iade kararıyla (önceden) değerlendiren Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin görevine girdiğinden, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, 04.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.