Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/2610 Esas 2014/15071 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2610
Karar No: 2014/15071
Karar Tarihi: 18.06.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/2610 Esas 2014/15071 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2007/349 esas, 2008/356 karar sayılı ceza dava dosyasında sanığın (davacının) kasten yaralamak suçundan tutuklu kaldığı ve yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, tazminat davasının ise 20.02.2012 tarihinde 466 sayılı Kanun'un 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı belirtilerek, davacıların her biri için maddi ve manevi tazminata hükmedilmesine ve davalıdan 1496,46 TL maddi, 3000 TL manevi tazminatın alınarak davacılara verilmesine karar verildiği görülmektedir. Ancak, manevi tazminat hükümlerinde düzeltmelere gidilmesi gerektiğine karar verildiği belirtilmiştir. Bu kararda, 466 sayılı Kanun'un 2. maddesi gereğince tazminat davasının süresi ve şartları açıklanmaktadır.
12. Ceza Dairesi         2014/2610 E.  ,  2014/15071 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi
    Hüküm : 1496,46 TL maddi, 3000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacılara verilmesine

    Davacıların tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Tazminat davasının dayanağı olan Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2007/349 esas, 2008/356 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) kasten yaralamak suçundan tutuklu kaldığı, yargılama sonunda 05.11.2008 tarihinde beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz incelemesi sonucunda onanmak suretiyle 22.11.2011 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 20.02.2012 tarihinde, tazminata esas olan işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun"un 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
    Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacılar vekili ile davalı vekilinin, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1- Davacıların her biri için manevi tazminata hükmedilmesi yerine hüküm fıkrasında her iki davacının ismine yer verilmesine rağmen 3000 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine şeklinde hüküm tesisi,
    2-Dava dilekçesinde tahliye tarihinden itibaren faize hükmedilmesinin talep edilmesine rağmen hükmedilen maddi ve manevi tazminata tutuklama tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden manevi tazminat tayinine ilişkin 2. paragrafdaki "davacıya" ibaresinin çıkartılarak "davacılara" ibaresinin eklenmesi, hüküm fıkrasının maddi ve manevi tazminat hükmedilmesine ilişkin fıkralarındaki yasal faize ilişkin bentteki ""tutuklama tarihi olan 15.07.2013 tarihinden"" ibaresi çıkartılarak yerine, "" tahliye tarihi olan 20.10.2003 tarihinden"" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.