Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1992 Esas 2014/15062 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1992
Karar No: 2014/15062
Karar Tarihi: 18.06.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1992 Esas 2014/15062 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kalmış ancak yargılama sonunda beraat etmiştir. Bunun üzerine 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemiştir. Mahkeme, davalıdan 10,25 TL maddi ve 737 TL manevi tazminat ödenmesine hükmetmiştir. Davanın kısmen kabul edilmesi, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosya incelendikten sonra, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. Maddesi uyarınca HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davanın reddedilmesine karar verilmiştir. Kanunlar: 466 sayılı Kanun, 6100 sayılı HMK, 5219 sayılı Kanun, HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri, 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2014/1992 E. , 2014/15062 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 10,25 TL maddi, 737 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 20.12.2011 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. Maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun"un 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin, davanın reddedilmesi gerektiğine, faize, vekalet ücretine ve tazminat miktarına ilişkin temyiz isteğinin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 18.06.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.