Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4510 Esas 2015/2977 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4510
Karar No: 2015/2977
Karar Tarihi: 01.07.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4510 Esas 2015/2977 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık suçlu bulunmuş, ancak cezasının infazında hatalar yapılmıştır. Mahkeme, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143/1. maddesi uyarınca cezadan arttırım yapılması gerektiği halde yapmamış ve sanığın adli sicil kaydındaki bir kararın infaz edilmediği için koşullu salıverilme hakkından da yoksun bırakılmıştır. Bu karar, kanun maddelerine aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur. Ancak yeniden yargılama yapılmasına gerek görülmemiştir. Yargıtay kararı ile sanığın cezadan yoksun bırakılma kısmı düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143/1. maddesi, 53/1-c, 2.ve 3.fıkraları ve CMUK'nun 321 ve 322. maddeleri.

22. Ceza Dairesi 2015/4510 E. , 2015/2977 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
03/05/2010 tarihli tutanak içeriğine göre, suçun olay günü saat 01.20-01.30 sıralarında gece sayılan zaman diliminde işlendiği anlaşıldığı halde, hırsızlık suçundan uygulama yapılırken 5237 sayılı TCK’nun 143/1. maddesi uyarınca cezadan arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi ile sanığın adli sicil kaydında yer alan ....Asliye Ceza Mahkemesine ait 2005/226-2007/39 sayılı ilamın 22/06/2007 tarihinde kesinleştiği ve infaz edilmediği, bu nedenle koşulları bulunmasına rağmen sanık hakkında TCY"nın 58.maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni olarak gösterilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı Yasanın 53/1-c.maddesinde belirtilen haklardan, aynı maddenin 2.ve 3. fıkraları gözetilmeksizin, koşullu salıverilmesine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiş olması,
Yasaya aykırı olduğundan, hükmün CMUK’nun 321 nci maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322 nci maddesi uyarınca, sanık hakkında TCK un 53/1 maddesinin uygulanmasına dair kısmın hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine, “Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak, sanığın 5237 sayılı TCY’nın 53/1. maddesinin (a),(b),(d),(e) ve (c) bendindeki kendi altsoyu dışındaki kişiler üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar; (c) bendinde yazılı “kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri” açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına, ” cümlesinin eklenmesi ile düzeltilmek suretiyle, hükmün ONANMASINA 01.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.