
Esas No: 2019/26202
Karar No: 2022/15410
Karar Tarihi: 26.10.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/26202 Esas 2022/15410 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, mağdurun hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edilmiştir. Mağdurun olayı anlattığı tanık ifadesi, sanığın alınan sosyal inceleme raporu ve sağlık kurulu raporu ile mahkumiyet kararı verilmesine yeterli delil bulunamamıştır. Sanık, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/1. maddesi uyarınca cezalandırılmıştır. Kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında, aynı Kanun'un 53/4. maddesi gereği hak yoksunlukları uygulanmamıştır. Ancak cezada arttırımda kullanılan maddede hatalı bir gösterim yapılmıştır. Karar, bu sebeplerden dolayı bozulmuştur. 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereği bozma kararı oybirliğiyle verilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya kapsamında yer alan, sanık ...'nın oğlu tanık ...'nın alınan ifadesinde özetle, sanık olan annesi evde yokken teyzelerinin eve gelerek kendisini el arabasını getirme bahanesiyle evden dışarı gönderdiklerini, eve geri geldiğinde anneannesi olan mağdurenin ayaklarında zincir olduğunu göstererek mağdurenin fotoğrafını çektiklerini, tekrar kendisini evden gönderdikten sonra geri geldiğinde zincirin de ortadan kaybolduğunu beyan ettiği, kolluk kuvvetlerince tutulan 20.06.2014 tarihli raporda, sanığın, mağdureye karşı iyi davrandığının komşular ve muhtar tarafından beyan edildiğinin belirtildiği, her ne kadar 10.03.2014 tarihli sosyal inceleme raporunda mağdure ile yapılan kısıtlı görüşmede bazen kendisine zincir takıldığını ifade etmiş ise de 07.08.2014 tarihinde alınan Sağlık Kurulu Raporunda, mağdurenin beyanlarına itibar edilemeyeceği, kendisini ifade edemediği belirtilmekle, sanığın aşamalarda alınan değişmeyen savunmasının aksine, atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeter, somut, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilmeden, atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1)Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 109/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Kanun'un 109/3-f maddesi uyarınca cezada arttırım yapılırken, uygulama maddesinin TCK.nın 109/3-f maddesi yerine 109/2-f olarak gösterilmesi,
2)Kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK.nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.