Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/29439 Esas 2022/3583 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, temyiz isteminin reddi (Ek Karar)

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan İl ... Müdürlüğü vekilinin temyiz isteminin 20.01.2021 tarihli ek karara yönelik olduğu gözetilerek anılan hükme hasren yapılan incelemede;
Temyiz inceleme isteğinin reddine dair mahkemenin 20/01/2021 tarihli ve 2020/751 Esas 2020/1000 Karar sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan İl ... Müdürlüğü vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle red kararının ONANMASINA,
II- Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde ise;
1.Sanık hakkında 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/5 ve 3/10. madde ve fıkraları uyarınca temel ceza belirlendikten sonra kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin pek hafif olması nedeniyle 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi uyarınca cezada indirim yapılması, ardından TCK'nun 43/1. maddesi gereğince zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
2. Suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18-son cümle delaletiyle 3/5, 3/10 ve 3/22. maddeleri ile suç tarihinde yürürlükte olan ve sanığın eylemine uyan 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesinin ilgili tüm hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerekirken, sanık hakkında somut olaya göre uygulama imkanı bulunmayan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/10. maddesinin alt ve üst sınırlarına göre karşılaştırma yapılmak suretiyle hüküm kurulması,
3. Sanığın tekerrüre esas alınan adli sicil kaydının 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu anlaşılmış olup, hükümden sonra 15.04.2020 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamla ilgili öncelikle uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı mahkemesinden araştırılarak, neticesine göre söz konusu ilamın tekerrüre esas alınıp alınmayacağının değerlendirilmesi gerekmesi,
4. Tekerrür uygulanmasında sanığın adli sicil kaydında yer alan en ağır cezasının gösterilmesi gerekirken birden fazla cezasının tekerrüre esas alınması ve sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezaları için TCK.nun 58. maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiçbir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK'nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.