Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/3008 Esas 2014/15057 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3008
Karar No: 2014/15057
Karar Tarihi: 18.06.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/3008 Esas 2014/15057 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kalmış ve yapılan yargılama sonunda beraat etmiştir. Bunun üzerine, 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemiş ve mahkeme tarafından davacının lehine karar verilmiştir. Ancak davalı vekili temyiz etmiştir. Yapılan incelemede, hükmün kesinleştiği ve temyiz sınırı ile hükmolunan tazminat miktarına göre temyiz isteğinin reddedilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 466 sayılı Kanun: Kamu görevlilerinin kusurları sebebiyle yaptırımların gerçekleştirilmesine dair kanun.
- 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi: Kanunun yürürlük ve uygulama tarihleriyle ilgili geçici madde.
- 5219 sayılı Kanun: Türk Ceza Kanunu'nun yürürlükten kaldırılması ve Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun.
- HUMK'un (Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu) 427. ve ek 4. maddeleri: Temyiz edilebilecek hüküm sınırlarını belirleyen maddeler.
- 1086 sayılı HUMK'un 432. maddesi: Temyiz taleplerinin reddedilebileceği durumları düzenleyen madde.

12. Ceza Dairesi 2014/3008 E. , 2014/15057 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 724,24 TL maddi, 750 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 15.01.2013 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteğinin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 18.06.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.