İhmali davranışla görevi Kötüye Kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/193 Esas 2020/2001 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/193
Karar No: 2020/2001
Karar Tarihi: 17.11.2020

İhmali davranışla görevi Kötüye Kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/193 Esas 2020/2001 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2020/193 E. ve 2020/2001 K. sayılı kararına göre, sanıkların TCK'nın 53/1-a maddesi gereğince kötüye kullanma suçu işledikleri kabul edilmiştir. Sanıkların suç tarihleri 02/02/2011 ve 01/06/2012 olarak belirtilmiş, adli sicil kayıtlarındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi uyarınca hükmolunan adli para cezalarının ödenmeyişi durumunda hapse çevrilmeyeceği belirtilmiştir. TCK'nın 53/5. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Karar, delillerle iddia ve savunma göz önünde tutularak tahlil edilmiş ve usul ve kanuna uygun olduğu kabul edilmiştir. Detaylı kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- TCK'nın 53/1-a maddesi: Hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle suç işlemek.
- TCK'nın 53/5. maddesi: Hakkında verilen mahkumiyet hükmü açıklanmayan kişilerin, ayrıca bir suç işlemeleri durumunda bu hükümden yararlanamayacakları.
- 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi: Adli para cezalarının ödenmeyişi durumunda hapse çevrilmeyeceği hükmü.

9. Ceza Dairesi 2020/193 E. , 2020/2001 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : İhmali davranışla görevi Kötüye Kullanma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre sanık ... için 02/02/2011, sanık ... için ise 01/06/2012 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığı 2012 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, sanıkların adli sicil kayıtlarındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların bu suç tarihleri baz alınarak ihbar edilmesi ve 6545 sayılı Yasanın 81. maddesiyle değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca hükmolunan adli para cezalarının ödenmemesi durumunda hapse çevrilemeyeceğinin infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüş, TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle yüklenen suçu işledikleri kabul edilen sanıklar hakkında TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni de yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA, 17/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.