MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... müdafiinin “diğer sanık ...’ın katılan ...’ye yönelik kasten yaralama eylemini temyiz etmediği, bu eylemin sanık ... lehine haksız tahrik sebebi sayılmasını talep ettiği anlaşılmakla, tebliğnamedeki 1 numaralı görüşe iştirak olunmamıştır.
1) Sanık ... müdafiinin sanık ... aleyhine yönelttiği temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanık ... müdafiinin yüzüne karşı 03.06.2015 tarihinde verilen hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde yazılı bir haftalık yasal süre içinde 05.06.2015 havale tarihli dilekçesi ile sanık müdafii sıfatıyla temyiz ettiği, bu dilekçe ile diğer sanık ... aleyhine temyiz isteminde bulunmadığı anlaşılmakla;
Sanık ... müdafiinin süresinden sonra 02.07.2015 havale tarihli temyiz dilekçesi ile diğer sanık ... aleyhine yapmış olduğu temyiz itirazlarının 6723 sayılı Kanun’un 33.maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Sanık ... müdafii ile katılan ... vekilinin sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ... müdafii ile katılan ... vekilinin temyiz itirazının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.