MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157, 31/2, 62, 52/1-4 ve 50/1-a maddeleri uyarınca mahkûmiyet

Dolandırıcılık suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, müdafisi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Suça sürüklenen çocuğun, temyiz dışı ... ile birlikte 11 yaşındaki katılanın yanına gidip, ağabeyinin istediği motorlu bisikleti bulduklarından birlikte almaya gideceklerini söyleyerek para istediği, katılanın inanmaması nedeniyle cebinde bulunan parayı vermemesi üzerine “Abin bizi bekliyor” diyerek hep birlikte gitmeyi teklif ettiği ve sonrasında satmayı vaat ettiği motorlu bisiklet için 200 TL’yi katılandan aldığı, bunun üzerine katılanın “Madem para sende kalsın, abimin yanına beraber gidelim” dedikten sonra birlikte yürüdükleri sırada...’ın elindeki parayı verdiği ...’ın yanlarından ayrıldığı, bir müddet sonra...’ın, katılana abisinin kendilerini birlikte görmemesi gerektiğini söyleyerek yanından uzaklaşarak ortadan kaybolduğu, bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre suça sürüklenen çocuk müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Ceza sorumluluğu bulunmayan 12 yaşını bitirmemiş çocukların ve tam akıl hastalarının yaptıkları hareketlerin anlam ve sonuçlarını bilemeyeceklerinden aldatılmalarından ve dolandırılmalarından bahsedilemeyeceğinden hareketle somut olayda; suça sürüklenen çocuğun, 12 yaşından küçük olduğu anlaşılan mağdurdan parayı alması şeklinde gerçekleştirdiği sabit görülen eyleminin, hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek dolandırıcılık suçundan hüküm kurulması,
2- T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ile Çocuk Haklarına Dair Sözleşme ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun’un 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, zorunlu savunmanlara ödenen avukatlık ücreti ile işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığına ilişkin rapor için harcanması zorunlu kamu masrafının ve istihdam edilmesi veya bir engel bulunması halinde görevlendirilmesi gereken sosyal çalışma görevlilerinin, 18 yaşından küçük çocuğun özelliklerini, toplumda yapıcı bir rol üstlenmesini ve mahkemece yararlanılabilecek toplumsal kaynakların tanınmasını sağlamak üzere düzenleyeceği sosyal inceleme raporu nedeniyle, bilirkişiye ödenen ücretin, suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aynı kanunun 325. maddesi gereğince bozmanın hükmü temyiz etmeyen suça sürüklenen çocuk ...’a sirayetine, 30.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.