Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/10536 Esas 2022/1557 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : Kütahya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.10.2018 tarih ve 2017/227 - 2018/297 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm: TCK’nın 314/3 ve 220/7 maddeleri yollamasıyla 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53 ve 63. maddeleri uyarınca kurulan mahkumiyet hükmüne yöenlik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bölge Adliye Mahkemesi ve İlk Derece Mahkemesi karar başlıklarında suç tarihinin yardım mahiyetindeki son eylem tarihi olarak yazılması gerektiğinin gözetilmemesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş, bir süre tutuklu kalan sanığın sadece gözaltında geçirdiği sürelerin cezasından mahsup edildiği anlaşılmakla; tutuklulukta geçirdiği sürelerin de TCK'nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsup edilmesinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kütahya 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.