Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/20276 Esas 2019/3642 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili ve feri müdahil tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ... 6. Bölge Müdürlüğünün aile lokalinde 2004 yılı Ekim ayında işe başladığını ve halen garson olarak çalışmaya devam ettiğini, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatili günlerindeki çalışma ücretinin ödenmediği ve yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek, yıllık izin, fazla çalışma, genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının talep konusu alacaklara hak kazanamadığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı ve feri müdahil vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalı ve feri müdahil vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağının bulunup bulunmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece hükme esas alınan raporda, feri müdahil tarafından sunulan mesai takip çizelgelerinin ibraz edildiği dönem bakımından 12.00-20.00 saatleri arasında çalışma olduğu, bu dönemlerde fazla çalışma alacağının bulunmadığı; kayıt bulunmayan çoğunluklu dönem bakımından ise tanık beyanları dikkate alınarak fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin bulunduğu kabul edilmek suretiyle fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hesaplanmıştır. Esas alınan çalışma düzenine yönelik kabullerin ekseriyetle, davacı tanığı ..."un beyanına dayandığı anlaşılmaktadır. Ancak, davalı itirazı doğrultusunda söz konusu tanığın, dinlendiği tarihte husumetli olduğu ve dairemizin 2017/13377 esas sayılı ilamı ile tanık hakkında verilen hükmün bozulduğu anlaşılmaktadır. Salt husumetli tanık beyanına göre sonuca gidilmesi mümkün değildir. Diğer davacı tanıklarından ..."ün, davalıya ait işyerinde çalışması bulunmadığından çalışma düzenine yönelik beyanlarına itibar edilemez.
Diğer taraftan dosyaya sunulan, davacının imzası olan personel aylık devam ve kontrol cetvellerinde davacının haftada altı gün 12.00-20.00 saatleri arasında çalıştığı ve genel tatili günlerinin bazılarında da çalışmasının olduğu görülmektedir. Anılan sebeple, usulünce kanıtlanmadığı nazara alınarak fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmeli; ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı bakımından ise söz konusu kayıtlar değerlendirilerek bir karar verilmelidir. Aksi değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.