Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23070 Esas 2014/14989 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanığın sevk ve idaresindeki araç ile geçmenin yasak olduğunu belirten trafik işaret levhası ve devamlı çizgiyi dikkate almadan, karşı yön taşıt trafiğini de kontrol etmeden, tehlikeli biçimde yolun karşı yön bölümüne geçerek, karşı istikamette kendi şeridinde ilerleyen araca çarpması ile sonuçlanan olayda; asli kusurlu olan sanığın eyleminde bilinçli taksir koşulları oluştuğu halde tayin olunan cezasında TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği gözetilmeden, eksik ceza tayini ve ayrıca; TCK"nın 50/4. fıkrasındaki “taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezası uzun süreli de olsa; bu ceza, diğer koşulların varlığı hâlinde, birinci fıkranın (a) bendine göre adlî para cezasına çevrilebilir. Ancak, bu hüküm, bilinçli taksir hâlinde uygulanmaz.” hükmüne rağmen bilinçli taksirle gerçekleşen olayda, sanığa verilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi; aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.