Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/18203 Esas 2019/1493 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18203
Karar No: 2019/1493
Karar Tarihi: 16.01.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/18203 Esas 2019/1493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek, mahkemenin vicdani kanısıyla sanığın suçu işlediği belirlenmiştir. Ancak, yargılama giderlerinin belirlenmesine ilişkin kanun maddelerinin yanlış yorumlanması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Yeniden duruşmaya gerek olmadığından, hüküm fıkrasındaki yargılama gideri ile ilgili kısım çıkarılarak, terkin sınırı altında kalan yargılama gideri Devlet Hazinesine yüklenmiştir. Bu kararda, 5271 sayılı CMK'nın 324/4. maddesi ve 6352 sayılı Kanun'un 100. maddesi önemli bir rol oynamıştır.

18. Ceza Dairesi 2016/18203 E. , 2019/1493 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinin "Devlete ait yargılama giderlerinin 21/07/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir." hükmü karşısında, 20 TL"den az olan 8 TL yargılama giderinin Hazine üzerine bırakılması yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından, "yargılama gideri" ile ilgili kısmın çıkartılıp yerine “5271 sayılı CMK"nın 324/4. fıkrasına 6352 sayılı Yasanın 100. maddesince eklenen ek cümle gereğince terkin sınırı altında kalan 8 TL yargılama giderinin Devlet Hazinesine yüklenmesine," ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.