Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/18260 Esas 2022/1631 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi (CMK 250. madde ile görevli)
Suç: Anayasal düzeni zorla değiştirmeye kalkışmak
Hüküm : Hükümlü hakkındaki yargılamanın yenilenmesi sonucunda; İstanbul Kapatılan 9. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK 250. madde ile görevli) 1995/348 - 2007/286 sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK'nın 146/1, 31, 33, 40. maddeleri gereğince verilen müebbet hapis cezasına ilişkin hükmün CMK'nın 323/1 maddesi uyarınca onaylanmasına dair ek karar

Anayasal düzeni silah zoruyla değiştirmeye cebren teşebbüs etmek suçundan, mülga 5218 Kanun ile değişik 765 sayılı TCK'nın 146/1, 31, 33, 40, maddeleri gereğince cezalandırılmasına dair İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK 250. Madde ile görevli) 13.09.2007 tarih, 1995/348 esas ve 2007/286 karar sayılı ilamının, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 01.12.2008 tarih, 2008/8490 esas ve 2008/13042 karar sayılı ilamı ile onandığı, 01.12.2008 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü ile ilgili olarak hükümlünün/sanığın 03.06.2014 tarihli başvurusuyla Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 30.01.2018 tarih ve 13807/08 başvuru nolu kararı ile ''hazırlık soruşturmasında hükümlülerin/sanıkların ifadeleri alınırken avukat bulundurulmadığı, bu nedenle sözleşmenin 6/3-c maddesinin ihlal edildiği'' gerekçe gösterilerek, başvurunun kabul edilebilir olduğuna karar verdiği, hükümlü/sanık müdafiince bu karar gerekçe gösterilerek 08.02.2018 ve 06.12.2018 tarihli dilekçeler ile yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulması üzerine, mahkemece CMK'nın 311/1 ve 318/1. maddeleri uyarınca istemin kabule değer olduğuna 21.12.2018 tarihinde karar verildiği, duruşmalı olarak yapılan yargılama sonucunda; "mahkumiyet hükmü kurulurken sadece hükümlülerin/sanıkların hazırlık soruşturmasında vermiş olduğu ifadelerin dayanak yapılmadığı, mahkemenin; duruşmada dinlenen tanık beyanları, yer gösterme tutanakları, arama ve yakalama tutanakları, ev arama, zaptetme tutanakları, kriminal raporları ve diğer deliller de dikkate alınarak mahkumiyet hükmü kurulduğu, hükümlünün/sanığın yargılamanın ileriki aşamalarında müdafii yardımından yararlandırıldığı, böylece sonraki aşamalarda sağlanan müdafi yardımı ile soruşturmanın başında hükümlünün/sanığın savunma hakkına verilen zararın telafi edildiği, soruşturma aşamasında gözaltında iken alınan ifadelerinin mahkumiyet için tek başına belirleyici bir kanıt olarak kullanılmadığı" gerekçe gösterilerek CMK'nın 323/1 maddesi uyarınca 10.09.2020 tarihli ek karar ile İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin (CMK 250. madde ile görevli) 13.09.2007 tarih, 1995/348 esas ve 2007/286 karar sayılı ilamının onaylanmasına karar verdiği, bu kararın hükümlü/sanık müdafii tarafından temyiz edildiği görülmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan duruşmalı incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamede, 4959 sayılı Yasadan ve 5237 sayılı TCK'nın 221. maddesinden yararlanma talebinin reddine ilişkin hüküm bulunduğu belirtilmişse de yapılan incelemede dosya içeriğinde bu hususta hüküm bulunmadığı görülmüştür.
1- Avrupa İnsan Hakları sözleşmesinin 6/1, T.C. Anayasasının 141/2, CMK'nın 34/1 ve 230/1-b-c maddeleri gereğince mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde; sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet savcısını ve herkesi inandıracak şekilde olması, Yargıtay'ın tutarlılık denetimini yapabilmesi için kararın dayandığı tüm verilerin, bu verilere mahkeme tarafından ulaşılan sonuçların; iddia, savunma ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması, eylem ile hükümlünün/sanığın ilişkilendirilmesi, bu suretle dava konusu eylemin oluşup oluşmadığı, oluşmuş ise suç olarak tanımlanıp tanımlanmayacağı konusundaki mahkeme kabulünün duraksamaya yol açmayacak biçimde karar yerinde gösterilmesi gerekir.
Gerekçede hükmün dayanakları akla hukuka ve dosyadaki bilgi ve belgelere uygun olarak açıklanmalı, yasal ve yeterli olmalı, tarafları tatmin etmeli, yasanın
amacına uygun düşmeli, uygulamada keyfiliği önlemeli ve bu şekilde denetim yapılmasına olanak sağlamalıdır.
İncelenen dosyada AİHM'nin saptadığı ihlallerin sonuçlarını etkin biçimde ortadan kaldıracak yeni bir adil yargılamanın yapılması amacıyla yargılamanın yenilenmesi istemi yerinde görülerek duruşma açılıp müdafii yardımından yararlandırılarak gerçekleştirilen yeni yargılama sonunda verilen kararda; Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 30.01.2018 tarih ve 13807/08 başvuru nolu kararında yer alan ve ilgili bölümde işaret olunan ihlal sebeplerinin ne suretle etkin biçimde karşılandığına ilişkin gerekçelerin nelerden ibaret olduğu bağlamında, toplanan delillerin karar yerinde tartışılıp suçun ne şekilde işlendiğinin açıklanması, mevcut delillerin irdelenmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin belirtilmesi; hangisinin hangi sebeple diğerine üstün tutulduğunun, bu kapsamda varsa dosya içerisinde bulunan ve hukuka aykırı yöntemlerle elde edilen delillerin ayrıca ve açıkça gösterilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle bu delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması, suçun nitelendirmesi yapılarak yenilenen yargılamanın daha önce yapılıp bitirilen yargılama sonucunda ulaşılan sonuçları değiştirecek bir yenilik getirip getirmediğinin Yargıtay denetimine olanak sağlayacak biçimde açık, tereddütleri giderecek ve duraksamaya yer vermeyecek biçimde gösterilmesi gerekirken kararda; önceki yargılama sürecinin ve gelişiminin anlatılarak, karara atıfla "mahkumiyet hükmü kurulurken sadece hükümlülerin/sanıkların hazırlık soruşturmasında vermiş olduğu ifadelerin dayanak yapılmadığı, mahkemenin; duruşmada dinlenen tanık beyanları, yer gösterme tutanakları, arama ve yakalama tutanakları, ev arama, zaptetme tutanakları, kriminal raporları ve diğer deliller de dikkate alınarak mahkumiyet hükmü kurulduğu, hükümlünün/sanığın yargılamanın ileriki aşamalarında müdafii yardımından yararlandırıldığı, böylece sonraki aşamalarda sağlanan müdafi yardımı ile soruşturmanın başında hükümlünün/sanığın savunma hakkına verilen zararın telafi edildiği, soruşturma aşamasında gözaltında iken alınan ifadelerinin mahkumiyet için tek başına belirleyici bir kanıt olarak kullanılmadığı"nın belirtilmesi ile yetinilerek, açıklanan ilkeler ve verilen ihlal kararının mahiyetine nazaran yasal ve yeterli gerekçe göstermeden karar verilmesi suretiyle Anayasanın 141, CMK'nın 34 ve 230. maddelerine muhalefet edilmesi,
2- 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 6352 sayılı Kanunla 5271 sayılı CMK'nın 250. maddesi uyarınca görevli Ağır Ceza Mahkemelerinin, yerine kurulan TMK'nın 10. maddesi ile görevli Ağır Ceza Mahkemelerinin ise 06.03.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan Terörle Mücadele Kanunu ve Ceza Muhakemesi Kanunu ile bazı kanunlarda değişiklik yapılmasına dair 6526 sayılı Kanunla kaldırılmasına ve bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihte bulundukları aşamadan itibaren derdest bulunan dosyaların kovuşturmaya devam edilmek üzere yetkili ve görevli mahkemelere, kaldırılan mahkemelerde bulunan ve kesinleşen dosyalara ait arşiv ve emanetler ile diğer evrak ve dokümanların ise Hakimler ve Savcılar Kurulu tarafından belirlenecek mahkeme veya mahkemelere devredilirek, müteakip işlem ve taleplerin bu mahkemelerce yerine getirileceğinin belirtilmesine nazaran, yeniden yargılama yapma ve delilleri değerlendirme görevinin, 6526 sayılı Kanunun 2. maddesiyle değişik 5235 sayılı Kanunun 12. maddesi gereğince yetkili Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilmeden, ayrıca tensiben dosyanın ayrı esasa kaydına karar verilmesine karşın, İstanbul Kapatılan 9. Ağır Ceza Mahkemesi (CMK 250. maddesi ile görevli) sıfatı ile celse açılmak sureti ile yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi,
3- Hükümlünün/sanığın kolluk aşamasındaki beyanlarının baskı altında alındığına, gerçeği yansıtmadığına, gözaltında iken kolluk görevlilerinin kendisini araçla bir yere götürdüğüne, götürüldüğü yerde hiçbir yeri göstermemesine karşın yer gösterme tutanağı hazırlandığına ve bu hususların kamera kaydıyla sabit olduğuna dair iddiaları gözetilerek, soruşturma aşamasında hükümlünün/sanığın ve hakkında beyanda bulunan diğer dosya sanıklarının çekilen kamera görüntülerinin tümünün dosya içerisine getirtilip, bu kayıtların denetime açık şekilde çözümlerinin dosyaya eklenilmesi sağlanılarak gerekirse uzman bilirkişi raporu aldırılıp, görüntülerde hükümlüye/sanığa atılı suça ilişkin maddi delil elde edilip edilemediği tespit olunarak, bu delillerin ikrarları doğrulayıp doğrulamadığı belirlendikten sonra, tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilmek suretiyle sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlü/sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden kararın BOZULMASINA, hükümlü/sanık müdafiinin infazın durdurulması ve tahliye istemlerinin REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

TEFHİM ŞERHİ:

31.03.2022 tarihinde verilen iş bu karar, Yargıtay Cumhuriyet savcısı ....'ın huzurunda, duruşmada savunma yapmış bulunan sanık ... müdafii Av. ...'ın yokluğunda, 13.04.2022 tarihinde usulen ve açık olarak tefhim olundu.