Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/1278 Esas 2022/1587 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve istiyerek yardım etme, silahlı terör örgütüne üye olma ve terör örgütü propagandası yapma
Hüküm : 1) Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçu yönünden;
TCK’nın 314/3 ve 220/7. maddeleri delaletiyle TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyete dair karar
2) Silahlı terör örgütüne üye olma suçu yönünden;
TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 53/1, 58/9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyete dair karar (2 kez),
3) Terör örgütü propagandası yapma suçu yönünden;
3713 sayılı Kanunun 7/2, 7/2-2. cümle, TCK’nın 53/1 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyete dair karar

Yapılan yargılama sonunda sanığın silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve istiyerek yardım etme, silahlı terör örgütüne üye olma ve terör örgütü propagandası yapma suçları nedeniyle yerel mahkemece cezalandırılmasına karar verilmiş, anılan karar temyiz edilmiş olmakla Dairemizce duruşmalı yapılan incelemede;
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1) Silahlı terör örgütüne üye olma ve terör örgütü propagandası yapma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan incelemede;
5235 sayılı Kanunun 25 ve geçici 2. maddeleri uyarınca kurulan bölge adliye mahkemelerinin, 07.11.2015 tarih ve 29525 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan karar uyarınca 20.07.2016 tarihinde göreve başladığı, ilk derece mahkemesi kararının ise bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verildiği ve hükmün daha önceden Yargıtayın temyiz incelemesinden geçmediğinin anlaşılması karşısında; hükmün istinaf kanun yoluna tabi olması nedeniyle, dosyanın mahalline gönderilmek üzere incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2) Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve istiyerek yardım etme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında Diyarbakır 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.02.2014 tarih, 2013/177 Esas ve 2014/26 sayılı kararı ile silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve istiyerek yardım etme suçundan beraat kararı verildiği, yapılan temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 26.10.2016 tarih, 2016/2365 Esas ve 2016/5345 Karar sayılı ilamı ile bozma kararı verilerek dosyanın ilk derece mahkemesine gönderildiği, silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün daha önceden temyiz denetiminden geçtiği görülmekle;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, 6352 sayılı Kanunun amaç, kapsam ve gerekçesi, TCK’nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle, 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde, suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, suç konusunun önem ve değeri, meydana getirdiği zarar ve tehlikenin ağırlığı, sanığın kasta dayalı kusuru, güttüğü amaç ve saik ile silahlı terör örgütüne yaptığı sübutu kabul edilen yardımın niteliği göz önünde bulundurulduğunda sanık hakkında tayin olunan cezadan TCK’nın 220. maddesinin 7. fıkrasının 2. cümlesinde yer alan düzenleme uyarınca makul oranda indirim yapılması gerektiği gözetilmeden dosya kapsamıyla uygun bulunmayan ve yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı hükmün BOZULMASINA, 31.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

TEFHİM ŞERHİ:

31.03.2022 tarihinde verilen iş bu karar, Yargıtay Cumhuriyet savcısı ...'ın huzurunda, duruşmada savunma yapmış bulunan sanık ... müdafileri Av. ... ve Av. ...'ın yokluklarında, 13.04.2022 tarihinde usulen ve açık olarak tefhim olundu.