22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2848 Karar No: 2015/2959 Karar Tarihi: 01.07.2015
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/2848 Esas 2015/2959 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, kilitli araç kapısının camını kırarak hırsızlık ve mala zarar verme suçu işleyen sanık hakkında mahkumiyet kararı verdi. Ancak, sanık hakkında hak yoksunluklarından koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılma kararı verilmesi, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı şekilde düzenlenmediği için hükmün bozulmasına karar verildi. Sanık hakkında hak yoksunluklarından koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılma kararı verilirken, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesinde yazılı hakların kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar ve diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağına dair hükümler gözetilmedi. Bu nedenle, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye; diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 141/1, 53/1-c ve 53/3; 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 322.
22. Ceza Dairesi 2015/2848 E. , 2015/2959 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Müştekinin aşamalardaki beyanlarına göre aracın kapıları kilitli olup camı kırılmak sureti ile hırsızlık suçu işlendiğinin ve mahkemece de oluşun bu şekilde kabul edildiğinin anlaşılmasına karşın, sanık hakkında 5237 sayılı TCK 142/1-b maddesi yerine 141/1. maddesi uyarınca yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılamamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın; aynı Kanun"un 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye; diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.