MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Velayetin Değiştirilmesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Velayetin düzenlenmesi ve değiştirilmesi kamu düzenine ilişkin olup, bu davalarda re’sen (kendiliğinden) araştırma ilkesi geçerlidir (HMK.md.385/2). Düzenlemede, ana ve babanın istek ve tercihlerinden önce, çocuğun bedeni, fikri ve ahlaki gelişimi önem ve öncelik taşır. Bu bakımdan, velayet hakkına sahip olanın "davayı kabul" açıklaması bu davalarda tek başına sonuç doğurmaz. Müşterek çocuk 02.11.2005 doğumludur. Taraflar boşanmışlar, boşanma kararıyla velayeti anneye bırakılmış, karar 28.11.2007 tarihinde kesinleşmiştir. İşbu dava ise, yaklaşık beş yıl sonra 15.03.2012 tarihinde açılmıştır. Düzenlemede asıl olan çocuğun üstün yararı olduğuna göre, taraflardan delillerinin sorulması, göstermeleri halinde toplanması, göstermedikleri takdirde de re’sen delil toplanması, bu çerçevede çocuğun üstün yararının ebeveynlerinden hangisinin yanında bulunmak olduğu ve velayet sahibinin değiştirilmesini gerekli kılan bir durumun bulunup bulunmadığı hususunda 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 5’nci maddesi uyarınca, psikolog, pedagog ve sosyal çalışmacıdan oluşan uzmanlara inceleme yaptırılarak, rapor alınması ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekir. Bu yönde araştırma ve inceleme yapılmadan, eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 18.11.2014 (Salı)

(Muhalif)


KARŞI OY YAZISI

Davacı 12.03.2012 tarihli dava dilekçesinde; velayeti boşanma kararı ile davalı anneye bırakılan müşterek çocuğa davalı annenin çalışması sebebiyle iyi bakılamadığı ileri sürerek velayetin değiştirilmesi talebinde bulunmuştur. Davalı davaya cevap vermemiş 03.07.2012 tarihli duruşmada “davayı ve müşterek çocuk ... velayetinin davacı babaya verilmesini kabul ettiğini bildirmiştir. Mahkemece de aynı gün davalının beyanı dikkate alınarak davanın kabulüyle velayetin değiştirilmesine karar verilmiştir. Tarafların ekonomik ve sosyal durumlarının tespiti için zabıtaya yazılan müzekkereye verilen cevapta davacının evli ve eşinin öğretmen olduğu bildirilmiştir. Karar tarihi itibariyle davacı babanın velayetin kendisine bırakılmasına engel bir halinin bulunduğu davalı tarafından ileri sürülmediği gibi dosya kapsamından da böyle bir engelin bulunduğu anlaşılmamaktadır. Karar iki yıla yakın bir süre sonra tebliğ edilmiş ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davalı temyiz dilekçesinde; dava tarihinde çalıştığı ve çocuğa bakacak kimse olmadığı için davayı kabul ettiğini, artık çalışmadığını ve annesinin de evde olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemiştir. Davalının temyiz dilekçesinden velayeti değiştirilen çocuğun karardan bu yana iki yıldan fazla bir süredir davacı babasının yanında kaldığı anlaşılmaktadır. Davalı temyiz dilekçesinde davacı babanın yanında bulunan çocukla ilgili velayet görevini ihmal ettiğini veya velayet görevini kötüye kullandığına ilişkin bir iddia ileri sürmemiştir. Temyize konu hüküm karar tarihi itibariyle doğrudur. Davacının temyiz dilekçesindeki iddialar velayetin yeniden değiştirilmesi için bir sebep olabilir. Velayete ilişkin kararlar kesin hüküm niteliğinde olmayıp şartların değişmesi halinde her zaman yeniden dava açılabileceğinden yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanması gerektiğini düşündüğüm için sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.