İş Mahkemesi

Dava, Alman rant sigortasına giriş olan 29.06.1981 tarihinin Türkiye"de sigorta başlangıcı olarak belirlenmesi ile 29.06.1981-31.01.1982 ve 25.06.1984-21.10.1987 tarihleri arasındaki 1408 günlük yurtdışı borçlanmasının geçerli olduğunun tespiti istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, davacının Türkiye’deki sigorta başlangıcının 29.06.1981 tarihi olduğunun tespitine, 1408 günlük yurtdışı borçlanmasının geçerli olduğunun tespitine yönelik talebi konusunda ise karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulmuştur.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)28.06.1964 doğumlu olup 18 yaşını 28.06.1982 tarihi itibarıyla ikmal eden ve Alman rant sigortasına ilk kez 29.06.1981 tarihinde giren davacı, 3201 sayılı Yasanın 1’inci madde hükmü gereği 28.06.1982 tarihi sonrası Almanya hizmetlerini 3201 sayılı Yasa kapsamında borçlanmıştır.
Türkiye Cumhuriyeti ile Almanya Federal Cumhuriyeti arasında aktedilen Sosyal Güvenlik Sözleşmesinin, konuya ilişkin 29’uncu maddesinin 4’üncü bent hükmü gereği, davacının Türkiye’deki sigortalılık başlangıç tarihinin, 3201 sayılı Yasa uyarınca 18 yaşın ikmal edildiği 28.06.1982 olarak tespitine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
3-) 3201 sayılı Kanunun 1’inci maddesi gereğince, davacının 18 yaşını ikmal ettiği 28.06.1982 tarihi öncesine ilişkin olan 29.06.1981-31.01.1982 dönemindeki yurt dışı sürelerini borçlanmasının mümkün bulunmadığı; 25.06.1984-21.10.1987 dönemindeki yurt dışı sürelerinin ise dava tarihi öncesinde borçlanılarak Kurumca hizmet cetveline aktarımının sağlanmış olması nedeniyle bu döneme ilişkin de hukuki yarar olmadığı gözetilerek, anılan dönemler arasındaki 1408 günlük yurtdışı süresinin geçerli olduğunun tespitine yönelik istemin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulması isabetsizdir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının birinci ve ikinci paragrafının tamamen silinerek, yerine, “Davanın kısmen kabulü ile, davacının Türkiye’deki sigorta başlangıcının 28.06.1982 tarihi olduğunun tespitine, fazlaya dair istemin reddine” cümlesinin; yargılama giderine ilişkin dördüncü paragrafının silinerek, yerine, ""Davacı tarafça sarf edilen 415,40 TL yargılama giderinden kabul-red oranı dikkate alınarak takdiren 207,70 TL"sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakiye yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına"" sözcüklerinin; son paragrafta yazılı “dair” sözcüğünden önce gelmek üzere, “Davalı Kurum lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesap ve takdir olunan 1.500,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak kendini vekille temsil ettiren davalı Kuruma verilmesine” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.